Wij zijn sociale dieren, helpen en koesteren elkaar. Letten daarbij vooral op de non-verbale signalen die iemand uitzendt. Hoe hulpelozer iemand oogt, hoe sterker de drang om de helpende hand uit te steken. Niet ieder mens is even aaibaar. Sommigen stralen een dusdanige mate van zelfstandigheid en onafhankelijkheid uit dat het lijkt alsof ze je niet nodig hebben. Niets is minder waar. Sommigen van hen hebben dan misschien wel geen behoefte aan een schouderklopje of praktische hulp maar wel aan sociale betrokkenheid. Je uit dit door oprechte belangstelling te tonen voor hun gedachten en gevoelens of door de stilte met hen te delen.

Zie ook:
vragende ogen
vlooien