Nu ik vaker stil sta bij de dood merk ik dat ik dingen wil afmaken voordat het te laat is. Nog snel even die ene ervaring uitwerken die in de mist van mijn geest opdoemt. Dit besef doet me glimlachen. Mijn werk zal nooit af zijn. Er zullen altijd latente gevoelens en gedachten zijn die erom vragen manifest te worden gemaakt. Ook zullen er wanneer ik al lang dood ben schrijvers zijn die zich met hetzelfde zullen bezighouden. Zij zullen zonder het te weten herhalen wat ik heb geschreven. Ze zullen afmaken wat al af was, ook voordat ik het schreef.

Zie ook: het leven is klaar