Alles is anders, het Nederland van mijn jeugd bestaat niet meer. De kolenboer met de zak kolen op zijn schouder, de voddenboer met zijn bakfiets, de processies van de katholieke kerk. Televisie hadden we niet. Mijn wereld omvatte het ouderlijk huis en vier tot vijf straten. Er is sinds mijn jeugd veel veranderd. Mijn wereld is groter geworden. Ik heb andere landen bezocht, maak gebruik van digitale technieken en heb me bevrijd van religieuze dogma’s. De vraag dringt zich op: Ben ik nog wel het jongetje dat verbaasd en verwonderd naar een niet te vatten werkelijkheid kijkt?