Een apocalyps was in het oude testament een goddelijke openbaring aan een profeet. De zwaarbeladen betekenis die we er tegenwoordig aan geven komt voort uit de Openbaring van Johannes. In dit laatste boek van het nieuwe testament beschrijft Johannes het einde der tijden waarin god de goede mens beloont en de slechte mens bestraft. Het boek is ontstaan in een tijd waarin christenen werden vervolgd. Dit heeft ongetwijfeld bij de een kwaad bloed gezet en bij een ander tot wanhoop geleid. In plaats van deze gevoelens te herkennen en erkennen projecteerde Johannes ze op een zwart-wit beeld van het goddelijke. Wanneer hij in plaats daarvan de christelijke visie van mededogen had toegepast dan had het boek niet het karakter van een doemscenario gekregen maar was het de getuigenis geworden van een goddelijke visie die goed en kwaad met elkaar verbindt.

Zie ook:
onheilsprofeet
doemdenker
schuld en boete