Ik merk dat ik vastzit in een bepaalde gedachte wanneer ik gespannen raak door standpunten die lijnrecht tegenover die van mij staan. Standpunten waardoor ik me gedwongen voel mezelf te verdedigen. Dit wil ik niet. Ik vermijd debatten die kunnen ontaarden in een strijd waarin ik me moet bekeren tot het standpunt van mijn tegenstander. In plaats van me te bekeren verdiep ik me liever in wat de spanning veroorzaakt. Meestal ontstaat deze doordat mijn ego me gevangen houdt in een vicieuze gedachtecirkel. Ik bekeer me niet maar pas letterlijk en figuurlijk de betekenis toe van het woord ‘keren’ in bekeren ‘omdraaien’. Ik keer me van de strijd af en keer me naar binnen waar ik de confrontatie aanga met mijn ego.

Zie ook:
ik hoef niet meer zo nodig
ingetogen