Ik twijfel soms of ik wel de ziekte van Parkinson heb. Ik heb namelijk goede en slechte dagen. Ook denk ik soms: Misschien worden mijn klachten wel door iets anders veroorzaakt. Zelfs artsen kunnen namelijk niet met honderd procent zekerheid zeggen of je de ziekte hebt. Dit maakt me onzeker. Blijkbaar heeft mijn gezonde lichaam me in het verleden meer zekerheid geboden dan ik heb beseft, een gevoel van continuïteit en stabiliteit. Door de onzekerheid over de oorzaak van de klachten moet ik dit gevoel nu loslaten. Dit confronteert me met de dood, met het moment waarop ik alles zal moeten loslaten wat ik denk te bezitten of in de hand denk te hebben. Ik heb hierbij niets aan de kennis dat een Parkinson patiënt niet aan maar met de klachten dood gaat. Ik zal met de twijfel zelf moeten leren omgaan.