Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in de levensloop van mensen en in hun persoonlijkheid. Misschien verklaart dat mijn belangstelling voor het programma Lauren Lake’s ‘Paternity Court’. Ik heb tientallen afleveringen van dit programma gezien waarin steeds de ontrouw van ouders en de uit hun relatie(s) voortgekomen kinderen centraal staan. Ik vraag me af waarom ik blijf kijken. Het is niet mijn behoefte om te observeren en te analyseren. Het is iets anders. Ik lijk op het kind dat met grote open ogen de wereld bekijkt en ongefilterd bij zich binnen laat komen. Ik blijf kijken en wacht op het moment dat er iets in me gebeurt waardoor ik stop met kijken. Het moment waarop de volgende golf van leven mij oppakt en haar verbazingwekkende boodschap over me uitstort.

Zie ook: mensen kijken