Ik heb soms het gevoel dat ik vastzit aan een elastisch koord. Ik raak kort de kern van het bestaan aan en op het moment dat ik het aanraak word ik al weer teruggetrokken in het dagelijks leven. Als schrijver heb ik in de loop van de jaren deze momenten leren herkennen en gebruiken. Ik ga ermee om als de schilder die zijn kwast in de verf doopt en een schilderij maakt. Hoe mooi deze schilderijen ook zijn, ze zijn slechts een flauwe afspiegeling van het gewichtloze en tijdloze moment voordat de kwast de verf raakte.