Categorie: communicatie ergernissen

Herken en erken wat je ergert in de communicatie. Het helpt je om je open te stellen voor de verwondering over wat je ergert. Lees eerst de column ergernis.

Zie ook categorie: verbazing en verwondering.

superpositivisten

Ik heb moeite met superpositivisten. Met mensen die menen dat je met een positieve instelling elke tegenslag kunt overwinnen en maatschappelijk succesvol kunt zijn. Wanneer je geen succes hebt of gekweld wordt door lijden dan heb je dat in hun ogen aan jezelf te wijten. ‘Dan had je maar positiever moeten zijn.’ Laat ik vooropstellen dat ik geloof in de kracht van positief denken en ‘er voor gaan’. Lijden hoort echter bij het leven. Je hebt het niet altijd in de hand. Je kunt het niet altijd in iets positiefs omzetten. Soms moet je het aanvaarden. Wanneer je dat doet ontdek je de ware rijkdom van het leven, de spirituele beleving die je de vanzelfsprekendheid van positieve en negatieve ervaringen laat zien.

Zie ook:
lijdensverhaal
onthecht handelen
Boeddha
betekenis vanzelfsprekend
aanvaarden

grootste ergernis

Ik besef dat ik regelmatig schrijf over wat me ergert maar waar erger ik me eigenlijk het meest aan? Wanneer ik naar de verschillende ergernissen kijk dan blijk ik me vooral te ergeren aan gedrag waarmee wordt geprobeerd de stroom van leven in te dammen. Je kunt de stroom van leven niet afsluiten en haar kracht in een stuwmeer opslaan. Je ervaart het leven pas echt door je er volledig en onvoorwaardelijk aan over te geven.

Zie ook
waarnemer
ergernis
de verslavende kick van geweld

zelfverkozen aanklagers

Ik erger me aan zelfverkozen aanklagers. Aan mensen die, wanneer ze horen dat iemand iets heeft misdaan, roepen ‘Dat zouden ze zwaarder moeten bestraffen!’ Willen ze delen in de sociale woede of zoeken ze aansluiting bij de groep brave burgers? Wanneer ze zeggen dat ze gerechtigheid willen dan erger ik me daar ook aan. Ze zeggen namelijk niet wat ze ermee bedoelen en tonen geen zelfreflectie en zelfkritiek.

Zie ook:
ik ook
wie zonder zonde is
zelfverkozen helden
maatschappelijke drijfjacht
spagaat

Dit was de vijfde van een selectie van vijftien columns over rechtvaardigheid en recht.

  1. eerlijk en rechtvaardig
  2. wraakgevoel
  3. wraakrecht
  4. instant karma
  5. zelfverkozen aanklagers
  6. niet bekennen maar erkennen
  7. gerechtigheid
  8. wetmatigheid
  9. recht
  10. het recht op ..
  11. misbruik van het recht
  12. het recht van de ..
  13. the rule of law
  14. kerk en staat
  15. 1648 – 1848

eigenwijs

Ik kan me mateloos ergeren aan eigenwijze personen. Niet wanneer ze vol overtuiging hun persoonlijke wijsheid, de door hen ervaren inzichten en gevoelens, met me willen delen maar wanneer ze stijfkoppig vasthouden aan een ondoordacht standpunt. Ik wil dat gesprekspartners voordat ze een standpunt innemen er eerst goed en diep over hebben nagedacht. In plaats daarvan baseren veel eigenwijze personen zich op vage gevoelens. Niet op door hen herkende en erkende gevoelens maar op onderbuik gevoelens waar ze zich niet in hebben verdiept maar die ze desondanks voor waar aannemen en als wijsheid aan mij proberen te verkopen.

Zie ook:
principieel
ze moeten me maar nemen zoals ik ben
onderbuikgevoel
buiksprekers
mijn gevoel zegt me ..
authentieke wijsheid

Dit was de dertiende van twintig geselecteerde columns over het denken.

  1. filosofie of wijsbegeerte
  2. visionairs
  3. de kunst van het denken
  4. de yoga van het denken
  5. minimalistisch denken
  6. parallel denken
  7. gyroscopie
  8. inclusief denken
  9. insluiten
  10. het omnidirectionele brein
  11. Leve het denken!
  12. exclusief denken
  13. eigenwijs
  14. vicieuze gedachtecirkel
  15. de antidogmatische partij
  16. religieuze samenzang
  17. denken en voelen
  18. Hoe waar is de waarheid?
  19. de waarheid in pacht hebben
  20. wijsheid komt met de jaren

ik hou niet van discussies waar ..

Ik hou niet van discussies waar mensen elkaar vliegen afvangen, niet ter zake doende standpunten naar voren brengen, emotioneel overdrijven, feiten verdraaien en elkaar niet laten uitpraten. Wat ik in deze discussies mis is het doorvragen op standpunten en emoties. Om te kunnen doorvragen dien je als vragensteller je ego los te laten en je de kunst van het doorvragen eigen te maken. Er zijn maar weinig mensen die hiertoe bereid zijn. De meesten nemen liever deel aan de strijd of zijn toehoorder.

Zie ook: discussie

bashen

Ik heb me geërgerd aan het bashen van Rutte, het verbale inbeuken op hem. Wat ik miste in het politieke debat was begrip. Je kunt Rutte bestempelen als leugenaar maar je kunt je ook verdiepen in zijn verklaring dat hij zich een bepaalde uitspraak niet kan herinneren. Ik kan me dat voorstellen. In zijn positie moet hij stapels documenten lezen en ontelbare gesprekken voeren. Bovendien is hij als persoon sterk gericht op het bereiken van consensus en minder op details. Hij legt zich niet gelijk vast op een uitspraak of standpunt maar zoekt in een informele sfeer naar het gezamenlijk belang. Door zijn flexibiliteit weet hij compromissen te sluiten. Deze vormen het hart van onze democratie. Om compromissen te kunnen sluiten moet je vrijuit kunnen brainstormen en moet duidelijk zijn wanneer dit wel of niet kan.

Zie ook:
een nieuw gezegde
Het einde van de democratie.

krimpende wereld

Ik heb me altijd verantwoordelijk gevoeld voor de wereld om me heen. Ik zocht antwoorden op levensvragen en deelde de antwoorden die ik vond met anderen. Dit verantwoordelijkheidsgevoel neemt af. Ik zoek en vind nog wel antwoorden maar sluit me af voor zwart-wit discussies waarin de drang naar nuancering en verdieping ontbreekt. Het gevolg is dat mijn wereld krimpt. Het is de prijs die ik bereid ben te betalen omdat ik merk dat met het krimpen van de ene wereld zich een andere wereld voor me opent. Een wereld waarin ik de vanzelfsprekendheid van zwart-wit standpunten begrijp en waar ik geen antwoorden hoef te geven omdat ze besloten liggen in begrip en mededogen.

Zie ook:
zoek het allemaal zelf maar uit
plattegrond
Bardo

1 2 3 … 8