Categorie: concepten *

Het begrip concept heeft naast de betekenis ‘algemeen idee en/of beeld’ ook de betekenis ‘plan, ontwerp, ruwe schets’. In de spirituele beleving zijn concepten oerbeelden en basis modellen die je inzicht bieden in hoe alles in en door de scheppingskracht bestaat .

Begin je ontdekkingsreis in deze categorie bij de eerste van zeven geselecteerde columns betekenis concept.

Zie ook de categorieën: toeval, digitalisering, scheppingskracht * en mogelijkheden.

schepper en schepping

Door de concepten achter je gedachten en gevoelens te onderzoeken beland je in de kraamkamer van het universum. In het nu waar vrije energie transformeert in vrij beschikbare energie. In energiedeeltjes die bestaan dankzij de wisselwerking van tegengestelde krachten als: splijten en fuseren, afstoten en aantrekken, ontstaan en vergaan. Samen vormen de energiedeeltjes de werkelijkheid van wat en wie we zijn. Als in elkaar grijpende puzzelstukjes vullen ze elkaar aan en bieden inzicht in het concept van het bestaan. Dit spirituele inzicht ontvouwt zich door de tegengestelde aspecten in je leven niet reactief te beschouwen en er onthecht mee om te gaan, zoals: positief en negatief, orde en wanorde, hard en hart, mooi en lelijk. Hierdoor openbaart zich de harmonie van het concept achter worden en zijn en beleef je de bestemming van het bestaan. De tegelijk statische en dynamische kracht die de schepper liefdevol verbindt met zijn schepping en met de schepping.

Zie ook:
puzzelstukje
over leven
statisch en dynamisch

Dit was de vierde in een selectie van zeven columns over concepten.

Dit was de vijfde van elf geselecteerde columns over worden en zijn.

Dit was de achttiende van twintig geselecteerde columns over tegenstellingen.

schrijven begint bij mij met ..

Schrijven begint bij mij met een onderwerp dat op mijn pad komt en mijn interesse wekt. Ik richt er mijn aandacht op totdat ik het concept erachter zie. De eerste versie van een column schrijf ik vervolgens in één keer. Wanneer ik deze corrigeer blijken er vaak onduidelijkheden in te zitten. Deze ontstaan, behalve door taalfouten, ook door mijn neiging om teveel aspecten te benoemen. Om de gewenste duidelijkheid te krijgen verwijder ik daarom de aspecten die te ver van het concept afstaan en ga intuïtief op zoek naar invalshoeken en betekenissen die er nauwer bij aansluiten. Woorden en zinnen verdwijnen en veranderen soms tientallen keren voordat ze beschrijven wat ik diep van binnen voel. Mijn mentale instelling tijdens dit proces lijkt sterk op die waarmee ik soms in de rotstuin aan het werk ben. Tijdloos verbonden met de natuur kan ik daar met eindeloos geduld naar de beste plaats en positie van een steen zoeken. Tijdloos verbonden met het onderwerp en het concept zoek ik met eindeloos geduld naar de best passende woorden en zinnen. Woord voor woord en zin voor zin daal ik zo af in de bron van helder weten en voelen. Hier wellen soms verrassende nieuwe inzichten op die een plaats krijgen in de definitieve column. Soms slechts met een enkel begrip of lidwoord. Wanneer de column uiteindelijk is geworden wat hij in mijn diepste beleving moet zijn laat ik het onderwerp los en vervolg mijn queeste waar ik tegen nieuwe onderwerpen aanloop die mijn interesse wekken.

Zie ook:
precisieschrijver
reflecteren
queeste
puzzelstukje
puzzel leggen
geduld
spirituele symfonie
wie schrijft die blijft

Dit was de eerste in een serie van negen geselecteerde columns over mijn schrijfproces.

quantum kraamkamer

Waar komen we vandaan? Waar gaan we naartoe? Het antwoord op deze twee vragen ligt niet in het verleden of in de toekomst maar in het hier en nu. In de quantum kraamkamer van het leven waar mogelijkheden transformeren in concepten. In blauwdrukken voor deeltjes die dynamisch met elkaar verstrengeld nieuwe vormen van leven baren. Levensvormen die evoluerend op zoek gaan naar andere levensvormen waarmee ze zich kunnen verstrengelen. Het antwoord op de vragen ‘Waar komen we vandaan en waar gaan we naartoe?‘ ervaar je door als schepper deel te nemen aan het scheppingsproces.

Zie ook: Pseudowetenschap?

Dit was de derde in een selectie van zeven columns over concepten.

Dit was de derde van elf geselecteerde columns over worden en zijn.

schrijvend mediteren

Schrijven is voor mij een vorm van mediteren. Het begint ermee dat me iets opvalt waarin ik een concept, een diepere betekenis meen te zien. Om het concept te doorgronden onderzoek ik beschouwend en vragenderwijs de gedachten, beelden en gevoelens die het bij me oproept. Voor een groot deel gebeurt dit schrijvend. Door de vragen en antwoorden uit te schrijven in de vorm van een column ontvouwt zich het concept. De eerste opzet van de column gaat meestal snel, daarna is het een moeizaam proces waarbij ik soms urenlang zoek naar de juiste woorden en zinnen, ze vervang en opnieuw orden totdat ik in de tekst de diepere waarde van het concept herken en ervaar. Op het moment dat dit gebeurt laat ik het onderwerp los en publiceer de column. Soms blijkt in de eerste dagen na publicatie dat de tekst niet lekker loopt of dat er nog interpretaties mogelijk zijn die ik wil vermijden. Ik verbeter dan alsnog de tekst. Na enkele dagen laat ik de column definitief los en richt me op het volgende onderwerp dat mijn aandacht vraagt.

Dit was de zesde in een serie van negen geselecteerde columns over mijn schrijfproces.

menselijke waardigheid

Wat we onder grensoverschrijdend gedrag verstaan is afhankelijk van de context van het grensoverschrijdende gedrag en van de persoonlijkheid en de persoonlijke keuzes van daders en slachtoffers. Het is daarnaast de aard van de schepping dat het haar grenzen opzoekt en probeert te overschrijden. Dit alles maakt het moeilijk om een algemeen beginsel vast te stellen waarmee je kunt bepalen óf en in welke mate er sprake is van grensoverschrijdend gedrag.

Gelovigen denken dat het beginsel in heilige boeken is te vinden. Niet-gelovigen denken het te vinden in het humanistisch beginsel van menselijke waardigheid. Vanaf de tweede wereldoorlog passen ze dit toe in internationale verdragen over bijvoorbeeld de rechten van de mens. Ze gaan er vanuit dat het voor iedereen dezelfde betekenis heeft. Dat iedereen dezelfde waarde hecht aan bijvoorbeeld autonomie, privacy, persoonlijke groei, spirituele ontwikkeling, vrijheid van meningsuiting en fysieke onschendbaarheid. Dit is niet zo. Je hoeft maar naar de sharia te kijken om te beseffen hoe verschillend hierover wordt gedacht.

Menselijke waardigheid is niet in een enkel woord of begrip te vatten, ook niet in een eenduidig te definiëren juridische rechtsregel. Het is een spiritueel concept dat niet een op een kan worden omgezet in waarden, normen en wetten. Toch moeten we daar wel naar blijven streven. Niet omdat de scheppingskracht ons dwingt om regelmatig sociale regels te herijken en herzien, maar omdat het in het kader van menselijke waardigheid ieders democratische verantwoordelijkheid is.

Ter afsluiting een zelfkritische vraag: Zijn activiteiten waarbij je individueel en/of gezamenlijk de grenzen van het kunnen opzoekt menswaardig of mensonwaardig gelet op het risico van fysieke, mentale en emotionele schade?

Zie ook:
mensonwaardig
ontmenselijking
grensoverschrijdend gedrag
twee leiderschapsstijlen
mindfucker
dualisme
misbruik van het recht

beleving beschouwing betekenis en..

Het taalverwerkingsproces in onze hersenen begint bij de klank van letters en loopt via woorden en zinnen naar de betekenis van wat wordt verteld. Met dit proces voorspellen we bijvoorbeeld wat de meest waarschijnlijke stap van een gesprekspartner zal zijn en maken we iemands zinnen af wanneer deze traag formuleert. De eerste twee fases van mijn schrijfproces lijken hierop. Ik beleef iets, beschouw en onderzoek vragenderwijs de beleving totdat er woorden en zinnen ontstaan die mij de betekenis laten zien. Vervolgens laat ik deze los en stel me open voor de leegte die door het loslaten is ontstaan totdat ik het concept zie. Dit concept is meer dan de beleving waarmee het proces begon en meer dan de betekenis waarmee het eindigde. Het is de beleving van een samenhangend geheel van betekenissen.

Zie ook:
inzicht in de leegte
beleven
unieke beleving
betekenis concept
spirituele symfonie

ronddolen

Welk beeld past beter bij het leven dan dat van een doolhof? Een doolhof waar je op zoek gaat naar de uitgang, naar de zin van het leven. Echter iedere keer dat je hem denkt te hebben gevonden blijk je een doodlopende weg te zijn ingelopen. Je blijft ronddolen totdat je beseft dat er geen uitgang is. Dat de zin van het leven verborgen ligt in de rust en stilte op het moment dat je tot bezinning komt.

Zie ook:
dwalen
ik wil verwarring zaaien
ik zou een boek kunnen schrijven
Bardo

Dit was de twaalfde van een selectie van vijftien columns over de zin van het leven.

1 2 3 4 » »

zoeken vinden loslaten

columns en e-books over spiritualiteit, communicatie en persoonlijke ontwikkeling