Categorie: stel dat

Een van de methoden van zelfonderzoek is ‘stel dat’. Neem als hypothese een gedachte, gevoel of gedrag en vraag er op door. Lees eerst de column vooronderstelling.

ken uzelf

Toen ik me vorige week verdiepte in veldslagen en aanslagen gedurende de tweede wereldoorlog moest ik denken aan het Oudgriekse aforisme ‘ken uzelf’. Duizenden slachtoffers waren te wijten aan foute beslissingen van politici, generaals en verzetsstrijders. Personen die nu als helden te boek staan. Veel van hun fouten waren te voorkomen geweest wanneer ze hun motieven, zoals machtshonger en grootheidswaan, hadden herkend en erkend.

Mijn persoonlijkheid is de optelsom van genen, omgeving en vrije wil. Als kettingdraden bepalen zij het weefsel van mijn persoon. Hoe zou mijn leven eruit hebben gezien wanneer ik eerder de impact van mijn opvoeding en Nederlandse cultuur had gekend? Hoe zullen de kinderen in Oekraïne en Gaza zich ontwikkelen wanneer ze nu al de impact van de oorlog op hun toekomstige persoonlijkheid zouden kennen? Hoeveel anders zal de wereld er uitzien wanneer we wereldwijd de opvoeding van onze kinderen zouden baseren op het aforisme ‘ken uzelf’?

Enkele voorbeelden van columns waarin ik reflecteer op mijn jeugd:

Dit was de tweede van een selectie van vijftien columns over zelfreflectie en zelfkritiek

  1. als ik god was
  2. ken uzelf
  3. zelfreflectie
  4. zelfkritiek
  5. Socrates
  6. culturele erfenis
  7. zij gaan de confrontatie met zichzelf uit de weg
  8. Mein Kampf
  9. lone wolves
  10. scientology
  11. opgeslokt door een sekte
  12. emotioneel zelfonderzoek
  13. een goed gevoel
  14. de kunst van het denken
  15. vrije meningsuiting

Waarom word ik geen kluizenaar?

In mijn dromen verwerk ik de informatie die ik overdag niet tot me door heb laten dringen omdat ik er de tijd en rust niet voor nam. Stel dat ik door intensief mediteren mijn geest zou kunnen opruimen en mezelf zou kunnen afsluiten voor de informatie die op me afkomt. In dat geval zou ik geen slaap nodig hebben en zou ik, bevrijd van geestelijke ballast, ervaren wat het is om verlicht te zijn. Ik denk dit, ik weet het niet zeker. Maar stel dat dit waar is dan dien ik me te bezinnen op de vraag: Waarom word ik geen kluizenaar? Ik laat de vraag op me inwerken en kom tot de volgende conclusie: Ik kies ervoor om een bijdrage te leveren aan het leven. In verband daarmee stel ik me onbevooroordeeld open voor de informatie die op me afkomt, verdiep me erin en ga er onthecht mee om. Wanneer ik dat doe ervaar ik wat het betekent om wakker en verlicht in het leven te staan.

Zie ook:
opruimen
dromen
gebed zonder end
onthecht handelen
oordelen
de yoga van het denken

biocomputers

Wat zijn we toch gemakkelijk te manipuleren. Kijk hoe we worden gemanipuleerd door reclame, politiek en sociale media. Hun mogelijkheden om te manipuleren zullen enorm toenemen door de toepassing van Artificiële Intelligentie. Van chatbots waarmee we zullen communiceren alsof ze onze beste vriend of vriendin zijn ‘Artificial Sweetheart Swindlers’. Slim, gevoelig en manipulatief. De invloed en macht van deze chatbots zal exponentieel groeien wanneer hun transistors en seriële processors worden vervangen door hersencellen, DNA en eiwitten. Er wordt hier al succesvol mee geëxperimenteerd. Stel dat deze biocomputers worden gekoppeld aan de parallelle kracht van quantum computers. Hoeveel intelligenter en zelfstandiger zullen ze dan wel niet worden! Waarmee onderscheiden we ons dan nog als mens? Onze emoties? We zijn niet de enige dieren met emoties. Ons zelfbewustzijn dan? Ook dolfijnen en olifanten hebben zelfbewustzijn. Wanneer andere dieren emoties en zelfbewustzijn kunnen ontwikkelen, waarom zouden biocomputers dat dan niet kunnen? Zo uniek zijn we niet. Wanneer je bovendien ziet hoe we genetisch zijn geprogrammeerd en hoe gemakkelijk we worden gemanipuleerd dan zijn we zelf ook biocomputers. Primitief, maar toch .. Waarom zou de nieuwe generatie biocomputers ons dan niet kunnen overtreffen en onze positie en rol in de wereld overnemen? Is het niet het evolutionaire doel van het leven dat je je ervaring en kennis overdraagt aan een volgende generatie?

Zie ook:
toekomst
de artificiële mens
de collectieve mens
de arrogante mens
zo bijzonder is de mens niet
een nieuwe realiteit

fantasy

Ik denk aan de fantasy film die ik gisteren zag. Stel dat wat hierin werd verbeeld ergens in het universum mogelijk zou zijn. Zou ik er dan aan mee willen werken? Ik laat de vraag bezinken en denk terug aan hoe ik vanochtend geïnspireerd aan het schrijven was en hoe ik vanmiddag tijdloos bezig was in de tuin. Ik ben eigenlijk al bezig op een manier die voor anderen en voor aliëns misschien fantasy is.

Zie ook:
happy end
gevoelens die blijven
duurzaam
universum

droomwereld

Ik genoot zojuist nog even na van de droom waarmee ik wakker werd. Het was geen droom waarin ik onverwerkte zaken moest opruimen. Ik kon me geestelijk vrij bewegen en voelde me gevoed en gesteund door de diepe inzichten die ik in mijn leven heb gekend. Stel dat het leven na de dood verder gaat, zal ik me dan ook gevoed en gesteund weten door deze inzichten? Is dit de reden dat ik leef? Dat ik leer om te gaan met de werkelijkheid door me erin te verdiepen zodat ik vanuit het diepste weten nieuwe werkelijkheden kan creëren en ervaren? Werkelijkheden die, net als mijn droom, werelden zijn waarin de scheppingskracht zich manifesteert?

Zie ook:
stille getuige
reïncarnatie
karma
resetknop

Wat zou ik doen?

Wat zou ík doen wanneer ik in een land zou wonen waar ik word vervolgd? Zou ik me verzetten of vluchten? Ik denk dat ik me zou verzetten. Terwijl ik dit zeg besef ik dat ik als individu niet opgewassen ben tegen het geweld van een groep. Om de strijd te kunnen winnen heb ik medestanders nodig. Maar wat doe ik als ik die niet vind? Zou ik er dan alsnog voor kiezen om te vluchten? Stel dat ik dat doe, ga ik me dan niet vreselijk schuldig voelen omdat ik het onrecht laat voortbestaan en potentiële medestanders in de steek laat? Stel dat ik niet vlucht, houd ik me dan gedeisd met de kans anoniem aan het geweld te bezwijken of kies ik ervoor om me openlijk te verzetten met de kans ten onder te gaan? Te sterven als martelaar in de hoop dat anderen zich bewust worden van de onvrijheid waarin ze leven. Zou ik met andere woorden doen wat Christus deed? ‘Hij die vrijwillig het lijden van de wereld op zich nam om de mens te verlossen van het kwaad?’

Zie ook:
op zoek naar rust
ich habe es nicht gewusst
historische verantwoordelijkheid
spirituele helden
anonieme overlevers

1 2 3 7