Ik mis mijn werk niet. Wat ik wel mis is de emotionele achtbaan. De opwindende rit naar de top van mijn kunnen, de euforie op het moment dat ik na een zware beklimming de top heb bereikt en het gevoel van rust en vrede wanneer ik weer met beide benen op de grond sta. Door mijn ziekte kan ik de kracht die ik nodig heb voor een tocht naar boven niet goed meer doseren. Ik verlies de controle erop. De opwinding slaat om in stress. Ik probeer nu, zonder de kick van de beklimming en het bereiken van de top, me rechtstreeks te richten op het gevoel van rust en vrede. Schrijven, fietsen en werken in de tuin zijn activiteiten waarmee dit lukt.
Categorie: klussen en tuinieren
fouten maken mag
Ik heb een technische klus geklaard waarvan ik dacht dat het resultaat perfect was totdat ik een fout ontdekte. Vroeger zou ik hemel en aarde hebben bewogen om de fout te herstellen zodat het resultaat aan mijn eisen zou voldoen. Nu leg ik me erbij neer. Streven naar perfectie is prima zolang ik tijdloos bezig kan zijn. Het herstellen van de fout zal spanning bij me oproepen waardoor ik er niet tijdloos mee bezig kan zijn. Een andere reden waarom ik me erbij neerleg is het besef dat mijn streven naar volmaaktheid is gekoppeld aan mijn vermogen om de onvolmaaktheid te accepteren. Tezamen vormen volmaaktheid en onvolmaaktheid de perfectie van het leven. Het is belangrijk dat ik hiervan doordrongen raak. Ik zal er namelijk aan het einde van mijn leven ook mee te maken krijgen wanneer er geen tijd meer is om fouten te herstellen.
Zie ook:
jeugdherinnering
controlefreak
eigen schuld, dikke bult
ouderdom komt met gebreken
streven naar volmaaktheid
ruzie
Mijn lichaam zoekt regelmatig ruzie met me omdat ik het geen rust gun. Het verzet zich door me te overladen met klachten die bij mijn ziekte horen. Ik probeer dit te voorkomen door me op activiteiten te richten die een minder geconcentreerde inspanning van mijn lichaam vragen en mij in staat stellen om op te gaan in de tijdloze stilte. De stilte die ik een paar dagen geleden ervoer toen ik ontspannen in de tuin aan het werk was en het ruisen van de bomen mijn geest overstemde. Ik glimlach terwijl ik hieraan denk. De woorden ruzie en ruisen hebben dezelfde taalkundige oorsprong, het woord rusen, lawaai maken. Het lawaai dat mijn lichaam maakt is als het ruisen van de bladeren, het overstemt mijn geest.
le moment suprême
Het ultieme moment is niet de optelsom van de goede daden in je leven. Het is ook niet de automatische beloning voor een periode van hard werken. Het ultieme moment rijst als een Phoenix op in het vuur van hoogtepunten en dieptepunten. Het is het moment waarop je tijdens het werken in de tuin je rug recht om te genieten van een verkoelende wind en het moment waarop je zwetend aan het wroeten bent in de zwarte aarde.
Zie ook:
de as waaruit de Phoenix herrijst
dieptepunt
geen optelsom
existentie en essentie
herfstdraden in mijn hoofd
Wanneer je regelmatig je geest opruimt word je jezelf ook bewust van kleine ergernissen die als herfstdraden in je hoofd rondzweven. Zo was ik pas geleden bezig met het opnieuw leggen van een natuurstenen tegel in mijn tuin. Met stoepbanden had ik een vlakke ondergrond gemaakt. Toen ik de tegel erop legde bleek hij niet stabiel te liggen. Dit verbeterde toen ik besloot om de tegel volledig om te draaien. Hij lag nu niet alleen steviger maar bleek onverwacht ook qua kleur mooier in de omgeving te passen. Toen ik hierbij stilstond besefte ik dat ik de tegel eigenlijk nooit mooi had gevonden. Dit overkomt me vaker dat ik merk dat ik onbewust iets niet mooi, handig of prettig vind maar me er pas in de slipstream van iets anders van bewust word.
Zie ook: betekenis concept
opgelucht en blij
Ik ben de afgelopen dagen druk bezig geweest met klussen. De spoelbak van het toilet was stuk en ik heb een trap in de tuin gerenoveerd. In beide gevallen was ik geconcentreerd en tijdloos bezig. Nadat ik de problemen van het toilet had opgelost voelde ik me opgelucht. Na de klus in de tuin voelde ik me blij. Toen ik met beide klussen klaar was besefte ik dat we de begrippen opgelucht en blij meestal in één adem noemen. Dat kon ik in dit geval niet. De situaties waren te verschillend. Het probleem met het toilet moest hoognodig worden opgelost terwijl steeds de vraag speelde of ik het wel zelf zou kunnen. De klus in de tuin was niet noodzakelijk en het resultaat hoefde niet perfect te zijn. Wanneer ik op grond van deze ervaring een keuze zou moeten maken of ik me liever opgelucht of blij voel dan kies ik voor het laatste.
schoonheid
Na een dag tuinieren zat ik zojuist te genieten van het eindresultaat. Plotseling drong de betekenis van het begrip schoonheid tot me door. Andere woorden voor schoon zijn rein en mooi. Het achtervoegsel -heid geeft een toestand weer. Mijn tuin is rein, van onkruid ontdaan. Hierdoor raak ik doordrongen van haar schoonheid. Dit gebeurt me vaker, dat ik pas de schoonheid van iets ervaar wanneer het is ontdaan van ongerechtigheden, van zaken die me afleiden. Onkruid leidt me blijkbaar af. Door het te verwijderen en door de planten in de tuin op elkaar af te stemmen bevrijd ik me van wat me afleidt. Ervaar ik de vreugde van het ontdekken, van het verwijderen van waarmee het is bedekt.
Zie ook:
uitheems en zonderling
tuinonderhoud
hier en nu momenten
scheppen