Categorie: ik of wij

Kies je voor een eigen weg naar verlichting of voor een gezamenlijke weg? Dragen je geestelijke groei en spirituele ontwikkeling bij aan de groei en ontwikkeling van anderen? Lees eerst de column: ik of wij.

Zie ook de categorie groei en ontwikkeling.

Waarom word ik geen kluizenaar?

In mijn dromen verwerk ik de informatie die ik overdag niet tot me door heb laten dringen omdat ik er de tijd en rust niet voor nam. Stel dat ik door intensief mediteren mijn geest zou kunnen opruimen en mezelf zou kunnen afsluiten voor de informatie die op me afkomt. In dat geval zou ik geen slaap nodig hebben en zou ik, bevrijd van geestelijke ballast, ervaren wat het is om verlicht te zijn. Ik denk dit, ik weet het niet zeker. Maar stel dat dit waar is dan dien ik me te bezinnen op de vraag: Waarom word ik geen kluizenaar? Ik laat de vraag op me inwerken en kom tot de volgende conclusie: Ik kies ervoor om een bijdrage te leveren aan het leven. In verband daarmee stel ik me onbevooroordeeld open voor de informatie die op me afkomt, verdiep me erin en ga er onthecht mee om. Wanneer ik dat doe ervaar ik wat het betekent om wakker en verlicht in het leven te staan.

Zie ook:
opruimen
dromen
gebed zonder end
onthecht handelen
oordelen
de yoga van het denken

mijn laatste twee vragen

Ik wil aan het einde van mijn leven de volgende twee vragen kunnen beantwoorden ‘Wat heeft het leven voor mij betekend?’ en ‘Wat heb ik voor het leven betekend?’ Wanneer ik dit aan anderen vertel dan levert dat meestal een van de volgende reacties op. Een minderheid vertelt spontaan wat hún antwoorden zouden zijn. De meerderheid zwijgt en lijkt zich in zichzelf te keren. Het is alsof ze willen zeggen ‘Ik zou niet weten wat mijn antwoord zal zijn. Ik ben niet zo bijzonder.’ Toen ik hierover nadacht kwam ik tot de volgende gedachte. Wat veel mensen gewoon vinden van zichzelf wordt bijzonder door wat ze ermee doen. Stel je bent door aanleg en opvoeding een onzelfzuchtig persoon, bescheiden en zorgzaam. Dit is wat het leven voor je betekent. Op zich is dat niet bijzonder. Het is een van de vele betekenissen die het leven te bieden heeft. Het wordt pas bijzonder door wat je ermee doet. Dit hoeft niet groot in aantal of formaat te zijn en ook niet inspirerend voor anderen. Je betekent al iets voor het leven door de zorg voor een enkel persoon of als kluizenaar met de zorg voor een moestuin.

Zie ook:
van lust naar last
gewoon ‘n verhaal
de ultieme test
Wat wil ik nog?
als je maar gezond bent
geven en nemen

Dit was de vierde van negen geselecteerde columns in de categorie: voltooid leven.

  1. ik heb het gehad met al dat gedoe
  2. ik ben er klaar mee
  3. het leven is klaar
  4. mijn laatste twee vragen
  5. afgerond geheel
  6. afgerond leven
  7. betekenis voltooid
  8. voltooid leven
  9. de laatste keer

aanleg, omgeving en gedrag

Mijn persoonlijkheid is gevormd door aanleg, omgeving en gedrag. Zo is mijn observerende en kritische houding ten aanzien van groepen niet alleen bepaald door mijn aangeboren introverte karakter maar ook door mijn omgeving. Op de lagere school was ik als zoon van de hoofdonderwijzer een buitenbeentje. Op het internaat was ik een buitenbeentje doordat ik door het overlijden van mijn vader de eerste maanden buiten het groepsvormingsproces stond. Mijn persoonlijkheid is behalve door mijn genetische aanleg en omgeving ook gevormd door de keuzes die ik in mijn leven heb gemaakt, zoals de beslissing om communicatietrainer te worden. Dit heeft mij inzicht gegeven in groepsprocessen waardoor ik nu met meer begrip naar groepen kijk en de waarde ervan zie.

Zie ook:
kijken, kijken en nog eens ..
zien
meer dan alleen talent

ondeelbaar bewustzijn

Om spiritueel vrij te kunnen zijn dien je je nationale en culturele identiteit los te laten. Herken en erken je identiteit door het verschil met andere nationaliteiten en culturen te onderzoeken. Laat vervolgens alles wat je over je identiteit hebt ontdekt los en ontdek dat ik en wij in een ondeelbaar bewustzijn met elkaar zijn verbonden. Een bewustzijn dat zich niet laat vangen in ik of wij.

Zie ook: persoonlijke identiteit

ik en/of wij

Ik heb het niet zo op groepen. Waar ik vooral moeite mee heb zijn mensen die hun individualiteit opgeven en zich blind overgeven aan de normen en waarden van een groep zoals die van een sekte. Dit betekent niet dat ik het individu boven de groep plaats. De wereld is als een ouderwetse weegschaal. Ik en wij staan ieder aan één kant van de weegschaal. Slechts in het midden vind je hun echte waarde. Deze ontdek je door het gewicht los te laten dat je aan je persoonlijke identiteit en aan je groepsidentiteit hecht. Wanneer je dit doet besef je dat je in je leven niet dient te kiezen voor ik óf wij maar voor ik én wij. De wereld is als een ouderwetse weegschaal. Ik en wij staan ieder aan één kant van de weegschaal. Slechts in het midden vind je hun echte waarde., dat je twee verantwoordelijkheden hebt. In de wisselwerking tussen deze verantwoordelijkheden ervaar je de spirituele aard van ik en wij.

Zie ook:
postrevolutie
medeverantwoordelijk

groepsimmuniteit en economie

Bij groepsimmuniteit is een grote groep mensen door een virus besmet en heeft er weerstand tegen opgebouwd. Hierdoor kan het virus zich niet verder verspreiden en verdwijnt. Zolang er geen vaccin is realiseer je groepsimmuniteit door iedereen in lockdown te plaatsen of door het virus zijn gang te laten gaan. In het eerste geval lijdt de economie op korte termijn schade. In het tweede geval sterft een grote groep mensen en groeit de doodsangst bij degenen die dan nog leven. Dit remt de economie op lange termijn doordat consumenten minder durven uit geven. De vraag welke prijs wij in de coronacrisis willen betalen wordt bepaald door onze cultuur. Het leven van een mens weegt daarin zwaarder dan de economische schade door een lockdown. Historisch gezien is dit bijzonder. In de eerste wereldoorlog werden de levens van miljoenen mensen opgeofferd om het virus van het kwaad, de vijand te bestrijden. Toen er na de oorlog een pandemie uitbrak die aan nog eens miljoenen mensen het leven kostte veroorzaakte de angst een wereldwijde economische recessie. Angst als gevolg van het verlies van mensenlevens leidt echter niet altijd tot een recessie. Ook dit blijkt uit de geschiedenis. Na de tweede wereldoorlog schoven de overlevenden hun angst terzijde en richtten zich, met de trots van de overwinnaar en met het schuldgevoel van de verliezer, op de wederopbouw. Onze economie teert nog altijd op hun inzet.

guilty pleasure

Er is een televisie genre dat volledig draait op het gevoel van guilty pleasure. Programma’s waar deelnemers acteren op de grens van wat we sociaal acceptabel vinden. Alhoewel we ervan genieten schamen we onszelf, voelen ons schuldig, omdat we ervan genieten. Er zijn meer momenten waarop we een mix van schuld en genot ervaren. Op een feestje lachen we besmuikt om een foute grap, we hebben seks op een plaats waar we kunnen worden betrapt en genieten van muziek waar we ons volgens anderen voor zouden moeten schamen. Het is de aloude spanning tussen ik en wij. Kies ik voor mezelf of conformeer ik me aan de groep?

Zie ook: reality tv

1 2 3