Categorie: democratie *

Laten we de democratie beschermen en krachtiger maken voordat dictators de macht grijpen.

Begin je ontdekkingsreis in deze categorie bij de eerste van twaalf geselecteerde columns de ondergang van onze democratie.

Compromissen zijn het bindmiddel van een democratie. Zie daarom ook de categorie polarisatie en compromissen.

Glijden we af naar een autocratie?

Glijden we af naar een autocratie? (Autocratie is de regeringsvorm waarbij alle macht bij één persoon ligt.) Ik heb de neiging om ontkennend te antwoorden. Ik twijfel omdat ik aan landen denk die al op de glijbaan zitten, Amerika, Polen, Turkije, Hongarije, Israël. Hier worden wetten aangepast ten gunste van autocraten. Zo ver is het bij ons nog niet maar is er misschien wel een voedingsbodem voor autocraten? Terwijl ik hierover nadenk besef ik hoeveel mensen er zijn die de minister president verantwoordelijk houden voor alles wat er mis gaat in de politiek. Alsof hij de machtigste persoon in Nederland is, een alleenheerser. Die macht heeft hij niet. Als voorzitter van de ministerraad stelt hij de vergaderagenda vast. Zijn invloed als opsteller en bewaker van de agenda is groot, zijn macht niet. Hij is ‘de eerste onder zijn gelijken’. Zijn stemgewicht is gelijk aan dat van andere ministers. Gelukkig hebben we regels en wetten die moeten voorkomen dat een minister president een alleenheerser wordt. Zodra geprobeerd zou worden de wet te veranderen ten gunste van autocraten, moeten we, als erfgenamen van de door onze voorouders bevochten wetten, strijdbaar en luid onze stem laten horen.

Zie ook: Wilders compromisloze oplossingen

Dit was de zesde van twaalf geselecteerde columns in de categorie democratie.

  1. de ondergang van onze democratie
  2. de val van het westen
  3. democratische waarden en voorwaarden
  4. autocraat democraat
  5. totalitair regime
  6. Glijden we af naar een autocratie?
  7. frauderende politici
  8. geschiedenisles
  9. goedgelovige democraten
  10. hautaine democratie
  11. doorgeslagen in individualisme
  12. streven naar vrijheid

goedgelovige democraten

Goedgelovigheid is naast zelfgenoegzaamheid het tweede grote gevaar voor een democratie. Het is de naïeve gedachte dat een land een democratie is wanneer de bevolking er met vrije verkiezingen voor lijkt te hebben gekozen. De regering van een land kan dan wel zeggen dat het een democratie is maar je weet het pas zeker wanneer de maatschappelijke stabiliteit en economie onder druk staan. Pas dan blijkt of het democratisch gehalte van overheidsinstellingen en bevolking groot genoeg is om niet alleen voor veiligheid en zekerheid te zorgen maar ook voor economische opbouw en herstel. Gedreven door goedgelovigheid heeft West-Europa te snel haar lot verbonden aan landen als Polen, Hongarije, Rusland en Turkije. Deze landen hebben zich in het verleden bevrijd van een dictatuur maar niet van het geloof in autocraten en dictators. Zelfs veel Turkse Nederlanders geloven nog altijd in dictators en niet in de kracht van de democratie. Bij de recente verkiezingen in Turkije koos zeventig procent van hen voor de dictator Erdogan.

Zie ook: de confrontatie uit de weg gaan

Dit was de negende van twaalf geselecteerde columns in de categorie democratie’.

  1. de ondergang van onze democratie
  2. de val van het westen
  3. democratische waarden en voorwaarden
  4. autocraat democraat
  5. totalitair regime
  6. Glijden we af naar een autocratie?
  7. frauderende politici
  8. geschiedenisles
  9. goedgelovige democraten
  10. hautaine democratie
  11. doorgeslagen in individualisme
  12. streven naar vrijheid

de democratie buitenspel gezet

Achteraf gezien blijkt de complexe regelgeving van de EU een stap te ver te zijn geweest voor onze democratie. De Britse premier Cameron zette met het referendum over een vertrek uit de EU de inhoudelijke experts buitenspel en gaf fantasten de mogelijkheid om de bevolking te bespelen met simpele enkelvoudige antwoorden. In Amerika ging Trump nog een stap verder. Hij zette de democratie buitenspel door de presidentsverkiezingen te vervuilen met complottheorieën en leugens. Een tactiek die wereldwijd is overgenomen door autocraten en dictators, van Xi Jinping en Poetin tot Netanyahu en Orbán. Gedreven door hebzucht en machtswellust vernietigen deze alleenheersers de democratische principes in hun land en mengen zich in de geopolitieke strijd om natuurlijke grondstoffen, ruimte en macht.

Zie ook:
de ondergang van onze democratie
de val van het westen
referendum
leedvermaak
schaamteloos

het Westen

Het Westen is meer dan een groep landen. Het is een visie op het functioneren van de overheid. Uitgangspunt is dat burgers niet worden gehinderd door een overheid die zichzelf in stand houdt met corruptie, nepotisme, desinformatie, indoctrinatie en fysieke en psychische onderdrukking. Democratie is geen garantie dat deze misstanden niet plaats vinden. Democratie maakt het wel gemakkelijker om ze bespreekbaar te maken. Helaas denken velen dat ze met het uitroepen van een democratie klaar zijn. Soms zijn ze al tevreden met vrije verkiezingen. Later blijkt dat de strijd tegen misstanden nooit stopt. Ook in een democratie dien je alert te blijven en te reageren op misstanden. Niet met opruiende, intimiderende en ongefundeerde uitspraken maar onthecht en op basis van feiten.

Zie ook:
democratische waarden en voorwaarden
doorgeslagen in individualisme
streven naar vrijheid
niet de feiten maar ..
macht corrumpeert
nepotisme
onthecht handelen

Hitlers opvolger

Nazi Duitsland heeft de norm gezet voor het fascisme in de eenentwintigste eeuw. Kenmerken van dit fascisme zijn: Een absolute alleenheerser die zich politiek en juridisch niet hoeft te verantwoorden; die omringd wordt door jaknikkers, geheime diensten en speciale legereenheden; die een nationalistische en racistische ideologie heeft welke door middel van censuur, propaganda en indoctrinatie wordt verspreid; die met niets en niemand ontziend geweld tegenstanders en tot vijand verklaarde groepen onderdrukt en die een wereldmacht probeert te creëren door middel van oorlogen waarin militairen en burgers rücksichtslos worden opgeofferd.

Hitler was in de twintigste eeuw de absolute alleenheerser in West Europa. De Spanjaard Franco en de Italiaan Mussolini waren de mindere ‘goden’ van het fascisme. Zij verleenden Hitler hand- en spandiensten. Wereldwijd vindt er momenteel een opleving plaats van het fascisme. Hoofdrolspelers zijn Poetin en Xi Jinping. De mindere goden zijn tot nu toe Kim Jung Un, Trump en de vele collaborateurs en jaknikkers in de conservatieve kweekvijver van populisten, intellectuele wauwelaars en complotdenkers. De vraag is: Wie wordt de opvolger van Hitler? Welke absolute alleenheersers zullen een alliantie met elkaar aangaan? Wie zal hen hand- en spandiensten verlenen? Zullen de democratische krachten in de wereld ook nu weer de handen in elkaar slaan en het fascisme verslaan?

Zie ook:
Mein Kampf
discriminatie en racisme
de nieuwe kolonisatoren
in de fuik van de macht

streven naar vrijheid

Sinds de val van de Berlijnse Muur in 1989 denken we dat maatschappelijke problemen verdwijnen wanneer iedereen de vrijheid krijgt om zich te ontwikkelen. We dachten zelfs dat andere landen ons automatisch zouden volgen wanneer ze het economische succes van deze vrijheid zouden zien. Terwijl we ons zelfvoldaan wentelden in welvaart ontstonden er echter machtsblokken van landen die, onder de dekmantel van economische vrijheid, met onderdrukking en militaire inzet hun macht en invloedssfeer vergrootten. Om daar tegenwicht aan te bieden hadden we collectief de geestelijke weerbaarheid moeten tonen die voortkomt uit het streven naar vrijheid in plaats van wereldwijd onze individuele welvaart uit te stallen.

Zie ook:
het Westen
consumptiemaatschappij
zeventig jaar later
noblesse oblige
barbaars
religie of hedonisme

Dit was de laatste van twaalf geselecteerde columns in de categorie democratie.

  1. de ondergang van onze democratie
  2. de val van het westen
  3. democratische waarden en voorwaarden
  4. autocraat democraat
  5. totalitair regime
  6. Glijden we af naar een autocratie?
  7. frauderende politici
  8. geschiedenisles
  9. goedgelovige democraten
  10. hautaine democratie
  11. doorgeslagen in individualisme
  12. streven naar vrijheid

doorgeslagen in individualisme

We zijn doorgeslagen in individualisme. Vertrouwen meer op onszelf dan op politici, rechters, overheidsinstellingen en wetenschappers. Kiezen niet voor een politieke partij maar voor autocratische populisten. Leven ons eigen leventje alsof er geen politieke storm over de wereld raast die de democratie bedreigt. Zien niet het collectieve belang van defensie, politie, brandweer en medische zorg totdat we ze zelf nodig hebben. Kijken zwijgend toe wanneer vandalen bezittingen van anderen vernielen. Vallen medisch personeel aan omdat we als eerste willen worden geholpen. Vinden financiële winst belangrijker dan kwaliteit, duurzaamheid, betrouwbaarheid en service van de bedrijven waarin we hebben belegd. Vinden eigen groei en welzijn belangrijker dan zekerheid en continuïteit in de opvoeding van onze kinderen. Vinden het doorgaan van onze vliegvakantie belangrijker dan het nalaten van een duurzame wereld aan toekomstige generaties. Gaan opvattingen uit de weg die in strijd zijn met die van onszelf.

Zie ook:
het Westen
gemakzucht en winstbejag

Dit was de elfde van twaalf geselecteerde columns in de categorie democratie.

  1. de ondergang van onze democratie
  2. de val van het westen
  3. democratische waarden en voorwaarden
  4. autocraat democraat
  5. totalitair regime
  6. Glijden we af naar een autocratie?
  7. frauderende politici
  8. geschiedenisles
  9. goedgelovige democraten
  10. hautaine democratie
  11. doorgeslagen in individualisme
  12. streven naar vrijheid
1 2 3 7