Categorie: Erdogan en Turkije

Waarom hebben zoveel Turken voor de dictator Erdogan gekozen? Geloven ze nou echt allemaal in de kracht van het zwaard? Waarom geloven ze niet in hun eigen kracht?

goedgelovige democraten

Goedgelovigheid is naast zelfgenoegzaamheid het tweede grote gevaar voor een democratie. Het is de naïeve gedachte dat een land een democratie is wanneer de bevolking er met vrije verkiezingen voor lijkt te hebben gekozen. De regering van een land kan dan wel zeggen dat het een democratie is maar je weet het pas zeker wanneer de maatschappelijke stabiliteit en economie onder druk staan. Pas dan blijkt of het democratisch gehalte van overheidsinstellingen en bevolking groot genoeg is om niet alleen voor veiligheid en zekerheid te zorgen maar ook voor economische opbouw en herstel. Gedreven door goedgelovigheid heeft West-Europa te snel haar lot verbonden aan landen als Polen, Hongarije, Rusland en Turkije. Deze landen hebben zich in het verleden bevrijd van een dictatuur maar niet van het geloof in autocraten en dictators. Zelfs veel Turkse Nederlanders geloven nog altijd in dictators en niet in de kracht van de democratie. Bij de recente verkiezingen in Turkije koos zeventig procent van hen voor de dictator Erdogan.

Zie ook: de confrontatie uit de weg gaan

Dit was de negende van twaalf geselecteerde columns in de categorie democratie’.

  1. de ondergang van onze democratie
  2. de val van het westen
  3. democratische waarden en voorwaarden
  4. autocraat democraat
  5. totalitair regime
  6. Glijden we af naar een autocratie?
  7. frauderende politici
  8. geschiedenisles
  9. goedgelovige democraten
  10. hautaine democratie
  11. doorgeslagen in individualisme
  12. streven naar vrijheid

kantelpunt in de democratie

Er is een kantelpunt in de democratie waarop de kans groot is dat het volk haar invloed op de macht kwijt raakt. Dit punt wordt bereikt wanneer een politicus 50% van de stemmen + 1 krijgt. Het gevaar is dat hij vanaf dat moment alle macht naar zich toe trekt. Ieder democratisch bestel kent regels om dit te voorkomen. Bijvoorbeeld: Wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht dienen gescheiden te zijn en een meerderheid van minimaal 75% van het parlement moet instemmen met een grondwetswijziging. In veel landen krijgen radicale autocraten echter nadat ze door meer dan 50% van de kiezers zijn gekozen de macht om op eigen houtje wetten te veranderen en rechters te benoemen. Zie Trump in Amerika, Orbán in Hongarije, Erdogan in Turkije en Poetin in Rusland. De Europese ervaring met fascisme laat zien wat de gevolgen hiervan kunnen zijn.

Zie ook: misbruik van het recht

een wet van Meden en Perzen

Waarom leiden volksopstanden in landen als Turkije, Venezuela, Egypte en Syrië tot armoede en dictatuur? Zijn de hebzucht en machtshonger die bij een revolutie vrijkomen zo groot dat ze per definitie de wet die dit zou moeten beteugelen buiten spel zetten? Hoe vaak wordt in landen waar politieke omwentelingen plaats vinden de wet wel niet verkracht en vernietigd om het geweld en de corruptie van nieuwe machthebbers te rechtvaardigen? Waarom is niet overal de wet van Meden en Perzen van toepassing? Het gegeven dat een wet onveranderbaar en onherroepelijk dient te zijn zoals de wetten van de Meden en Perzen rond 500 v. Chr. Wetten waar zelfs de Medische koningen zich aan dienden te houden. Is mijn verlangen naar een wet van Meden en Perzen trouwens wel realistisch? Zijn immers ook hun wetten niet weggespoeld in een vloedgolf van opstanden?

Zie ook: Ik ben woest!

van kwaad tot erger

Ik denk wel eens: Laat ieder volk haar eigen problemen oplossen. Er zijn echter situaties waarin de bevolking van een land zodanig wordt onderdrukt dat ze alleen nog maar kan denken: Hoe krijg ik te eten en hoe kan ik voorkomen dat ik word gemarteld en vermoord? Wanneer je vanaf je geboorte onder een dictatuur hebt geleefd verdwijnt het besef dat je jezelf ertegen kunt en moet verzetten. Het meest schrijnende voorbeeld hiervan is Noord Korea. Hier heeft de huidige generatie niets anders dan onderdrukking gekend. Los daarvan zijn er tal van landen zoals Rusland en Turkije waar de bevolking uit gemakzucht en economisch belang het kwaad lijkt te accepteren. Ze reageert niet wanneer het kwaad zich nestelt in politiek en religie. Van hen denk ik: los je problemen zelf maar op. Tegelijkertijd besef ik dat wanneer we niet onze uiterste best doen om hen bewust te laten worden van wat er in hun land gebeurt dat we dan straks worden opgezadeld met problemen zoals in het Midden Oosten.

Zie ook:
het kwaad in ons
anonieme overlevers

Fijne vakantie gehad?

Hoe kon je? Hoe kon je op vakantie gaan naar een land waar andersdenkenden creperen in een cel? Zeg nou niet dat de eigenaar van het hotel en zijn medewerkers het fijn vonden dat je kwam. Natuurlijk vonden ze het fijn. Het is hun boterham. Maar ook zij zouden afstand moeten nemen van de haat jegens andersdenkenden. Wanneer je hen blijft bevestigen in het idee dat er niks aan de hand is dan zullen ze nooit in opstand komen tegen de vervolgingen. Of behoor je tot de groep mensen die zegt dat wanneer je niet zou gaan dat je dan nergens meer naartoe kunt gaan, want ‘er is altijd en overal wel iets’? Hoe verblind ben je in dat geval door je verlangen naar vakantie? Was dit verlangen ook de reden waarom je de afgelopen jaren zweeg over de vervolgingen in Turkije? Was je willens en wetens blind en doof voor het feit dat Erdogan al vóór de couppoging bezig was zijn tegenstanders en de media monddood te maken?

Colonne Henneicke

Het bijzondere van het verleden is dat het inzicht geeft in het heden. Dit gebeurde bij mij met de oproep aan Turkse Nederlanders om beledigingen tegen Erdogan te melden bij de Turkse regering. De geschiedenis leert dat je niet alert genoeg kunt reageren op dit soort oproepen. In de tweede wereldoorlog konden de nazi’s hun misdaden begaan omdat ze beschikten over de informatie van duizenden verklikkers. Onder hen waren honderden die zich verrijkten ten koste van hun slachtoffers. Dit gebeurde bijvoorbeeld in Nederland door de Colonne Henneicke, een groep van plus minus 50 nazi-collaborateurs die voor een premie van zeven en een halve gulden per persoon jacht maakten op Joodse onderduikers. In het halve jaar dat deze groep bestond was ze verantwoordelijk voor de deportatie van 8500 Joden naar de vernietigingskampen.

Turks getto

Een getto is een stadswijk waarin veel joden wonen. Een van de eerste stappen die de nazi’s zetten in de vervolging van de joden was het afsluiten van deze wijken zodat de bewoners zouden verhongeren. Degenen die het overleefden werden als slachtvee afgevoerd naar de vernietigingskampen. Wanneer de bewoners in opstand kwamen zoals in Warschau werd het getto met de grond gelijk gemaakt. Een soortgelijk proces vond onlangs plaats in de Koerdische stad Diyarbakir in Turkije. Nadat de Koerdische jeugd in opstand was gekomen tegen de onderdrukking door het Turkse bewind werd de historische stadswijk Sur afgesloten van de buitenwereld, de bewoners uitgehongerd en de wijk met de grond gelijk gemaakt. Zoals de nazi’s hun misdaden buiten de publiciteit probeerden te houden zo probeert de Turkse regering dat met de moord op de Koerden of moeten we het genocide noemen?

Zie ook:
genocide
ontmenselijking

1 2