Waar kennis in het verleden nog tot de verbeelding sprak door de vermenging met verhalen over goden en geesten is het nu een ondoordringbaar wetenschappelijk oerwoud geworden waarin de menselijke maat is verdwenen. Zelfs filosofen, theologen en kunstenaars die ooit onze kennis verbonden met levensvragen als ‘Waarom leef ik?’ hebben er geen grip meer op. Hun rol is overgenomen door complotdenkers en wetenschap ontkenners. Net als bij voedsel en natuurlijke grondstoffen is kennis een product geworden waar jacht op wordt gemaakt. Grote landen als China stelen kennis om meer macht en rijkdom te vergaren. Verblind door eigenwaan en bekeringsdrift stelt het westen haar kennis zelfs vrij ter beschikking via universiteiten en wetenschappelijke tijdschriften. Wat daardoor mis kan gaan zien we in landen als Noord-Korea waar met in het westen ontwikkelde kennis wapensystemen worden ontwikkeld die tegen ons kunnen worden gebruikt.
Categorie: Kim Jung Un en Noord Korea
de grootste gevangenis
Waar staat de grootste gevangenis ter wereld? Is dat Rikers Island in New York met een capaciteit van 10.000 gevangenen? Of moet ik niet naar de officiële capaciteit kijken maar naar het werkelijk aantal gevangenen? Tihar in India met een capaciteit van 6000 gevangenen en een feitelijk aantal van 14000. Of is het beeld dat ik van een gevangenis heb te beperkt en moet ik het breder zien dan een gebouw of gebouwencomplex? Wat te denken van de concentratiekampen in Noord Korea en China waar honderdduizenden dwangarbeid verrichten en worden gemarteld en gehersenspoeld? Of moet ik het nog breder zien? Is het Midden Oosten misschien de grootste gevangenis ter wereld? Vijftig procent van de bevolking leeft er onder het juk van mannelijke familieleden. Maar vinden deze vrouwen dat zelf ook? Stel dat ze dat niet vinden, lijden ze dan misschien aan het stockholmsyndroom? Lijden we eigenlijk allemaal niet aan het stockholmsyndroom? Hebben we ons erbij neergelegd dat we de gevangenen zijn van het leven en is dat de reden waarom we het leven zo liefhebben?
Zie ook: stockholmsyndroom
oorlogsdreiging
Uit angst haar welvaart te verliezen zal het westen zich wel twee keer bedenken voordat ze nucleaire wapens inzet in een gewapend conflict. Het regiem in Noord Korea heeft minder te verliezen. Bovendien heeft het een externe vijand nodig om de steun van de eigen bevolking te kunnen behouden. Een vijand die zich niet vijandig gedraagt kan echter niet eindeloos als vijand worden gepresenteerd. Dit leidt tot provocaties die het beeld van Amerika als vijand moeten bevestigen. Zij vergroten het risico dat Amerika ook daadwerkelijk aanvalt zoals ze in Irak heeft gedaan na een soortgelijke voorgeschiedenis van dreiging en geweld door Saddam Hoessein. China en Rusland zullen in dit geval niet stil blijven zitten. Beide landen grenzen aan Noord Korea. Net als Noord Korea onderdrukken ook zij hun bevolking. Wanneer ze niet opkomen voor hun vroegere bondgenoten in Noord Korea dan kan dat door de eigen bevolking als zwakte worden beschouwd. Dit wekt bij minderheden in deze landen de indruk dat er ruimte is om in opstand te komen. Daarnaast geldt voor China dat wanneer in een oorlog Noord Korea wordt ingelijfd door Zuid Korea dit grote gevolgen heeft voor haar positie in de regio. Dit zal China niet over haar kant laten gaan. Zijn er andere oplossingen? Onderhandelen misschien? Waarover? Noord Korea die haar kernwapenarsenaal opgeeft? In de woorden van Poetin ‘Ze eten liever gras.’ Economische sancties? Door extra economische sancties zal de armoede in Noord Korea groter worden. Hierdoor groeit de kans op binnenlandse onrust waardoor de positie van de elite in gevaar komt. Dit kan het regiem naar de onderhandelingstafel brengen maar het kan haar er ook toe aanzetten om de onrust om te buigen naar oorlogsbereidheid. Opheffen van de bestaande economische sancties? Dit zal de oorlogsdreiging niet doen afnemen. Het regiem zal dit als een overwinning beschouwen en doorgaan met provocaties en misschien zelfs met een rechtstreekse aanval. Bovendien zal dit als winst worden gezien door regiems in andere landen die hun bevolking onderdrukken. Dit zal ertoe leiden dat ook zij een nucleaire macht willen worden, eventueel met de hulp van Noord Korea.
van kwaad tot erger
Ik denk wel eens: Laat ieder volk haar eigen problemen oplossen. Er zijn echter situaties waarin de bevolking van een land zodanig wordt onderdrukt dat ze alleen nog maar kan denken: Hoe krijg ik te eten en hoe kan ik voorkomen dat ik word gemarteld en vermoord? Wanneer je vanaf je geboorte onder een dictatuur hebt geleefd verdwijnt het besef dat je jezelf ertegen kunt en moet verzetten. Het meest schrijnende voorbeeld hiervan is Noord Korea. Hier heeft de huidige generatie niets anders dan onderdrukking gekend. Los daarvan zijn er tal van landen zoals Rusland en Turkije waar de bevolking uit gemakzucht en economisch belang het kwaad lijkt te accepteren. Ze reageert niet wanneer het kwaad zich nestelt in politiek en religie. Van hen denk ik: los je problemen zelf maar op. Tegelijkertijd besef ik dat wanneer we niet onze uiterste best doen om hen bewust te laten worden van wat er in hun land gebeurt dat we dan straks worden opgezadeld met problemen zoals in het Midden Oosten.
dynastie
Bij een dynastie denken we meestal aan regerende families in het verleden zoals de Franse koningen. Er ontstaan echter nog altijd nieuwe dynastieën zoals de familie Hoessein in Irak, het Saoedische koningshuis, de Assad familie in Syrië en de Kim familie in Noord Korea. Het woord dynastie is afgeleid van het Griekse dunamai ‘ik ben machtig’. Dynastieën zijn zwarte gaten die macht aantrekken. Een dynastie begint met de godfather van een familie die zich machtig waant. Om zijn macht te versterken en te consolideren vormt hij een groep aanhangers en familieleden om zich heen. De basis van deze machtskliek is het gewone volk dat dienstbaarheid wordt afgedwongen. Zij zijn de verliezers in het piramidespel dat de machthebbers creëren. Zij worden gebruikt en misbruikt. De enige manier voor hen om aan het machtsmisbruik te ontsnappen is het ontketenen van een revolutie of vluchten.
Zie ook:
nepotisme
Maakt geld gelukkig?
wie dreigt ..
Toen ik ooit na een ruzie thuis kwam gaf mijn vader als reactie: Wie dreigt mag een klap verwachten. Ik moest aan deze uitdrukking denken toen ik jaren geleden de dreigende taal hoorde van Saddam Hoessein en recent die van Kim Jong-un. Doel van hun retorisch geweld is het versterken van de binnenlandse macht. Wanneer de wereld de door hen geuite dreigementen niet stopt dan loopt ze het gevaar dat deze dictators hun macht overschatten en oorlogsavonturen aangaan zoals Saddam Hoessein in Kuwait. Uiteindelijk bracht dit hem ten val. Een internationale coalitie onder leiding van de Amerikanen gaf hem de klap.
Zie ook: oorlogsdreiging
ego politiek
Wie kent ze niet: Mubarak, Bashar al-Assad, Moammar al-Qadhafi en Kim Jong-il? Dictators die in hun honger naar macht en geld de bevolking onderdrukken. Ook in Europa hebben wij dictators. Politieke leiders die ons voor een voldongen feit plaatsen ten aanzien van de groei van het aantal landen in de Europese Unie. Die bewust referenda tegenhouden over de macht van de EU. Die weerstanden tegen immigratie, religieuze ideologieën en de euro bagatelliseren. Die rationele, gevoelsmatige en nationale grenzen verpletteren om de honger van hun ego te stillen.