Door de klimaatverandering zal het permafrost in de gebieden rond de noordpool smelten. Hierdoor komen virussen, bacteriën, schimmels, methaangas en door de mens geproduceerd kernafval vrij. Wat rest ons wanneer deze ramp zich voltrekt? Geloof, hoop en liefde? Ik betwijfel of onze liefde sterk genoeg zal zijn om de noodzakelijke veranderingen in ons denken en gedrag op gang te brengen. Waarschijnlijk rest ons slechts de liefde voor onze naasten en onze, op geloof gebaseerde, hoop. Het geloof dat we praktische oplossingen zullen bedenken en het geloof dat de ramp een goddelijke bedoeling heeft die ons in een leven na de dood duidelijk zal worden. Terwijl ik deze gedachten laat bezinken besef ik dat er naast geloof, hoop en liefde nog een vierde mogelijkheid is. Dat alles wat de mens met een zuivere geest denkt voelt en doet, rimpelingen opwekt in een veld van bewust zijn. Rimpelingen die in een transdimensionale werkelijkheid zorgen voor oplevingen van ruimte en tijd. Hierin zullen nieuwe levensvormen en beschavingen ontstaan, gekenmerkt door tegenstellingen en onderworpen aan de cyclus van leven en dood.
Categorie: einde van een tijdperk
de democratie buitenspel gezet
Achteraf gezien blijkt de complexe regelgeving van de EU een stap te ver te zijn geweest voor onze democratie. De Britse premier Cameron zette met het referendum over een vertrek uit de EU de inhoudelijke experts buitenspel en gaf fantasten de mogelijkheid om de bevolking te bespelen met simpele enkelvoudige antwoorden. In Amerika ging Trump nog een stap verder. Hij zette de democratie buitenspel door de presidentsverkiezingen te vervuilen met complottheorieën en leugens. Een tactiek die wereldwijd is overgenomen door autocraten en dictators, van Xi Jinping en Poetin tot Netanyahu en Orbán. Gedreven door hebzucht en machtswellust vernietigen deze alleenheersers de democratische principes in hun land en mengen zich in de geopolitieke strijd om natuurlijke grondstoffen, ruimte en macht.
Zie ook:
de ondergang van onze democratie
de val van het westen
referendum
leedvermaak
schaamteloos
aftakelen
Mijn gevoel van zekerheid blijkt sterk verbonden te zijn geweest met het gevoel van zekerheid dat mijn lichaam mij bood. Nu deze zekerheid begint te verbrokkelen kan ik een paar dingen doen. Ik kan krampachtig proberen de brokstukken bij elkaar te houden of ik kan het verbrokkelen zien als aftakelen. Het niet zien als een verlies maar als een vanzelfsprekend proces aan het einde van een reis. De oorspronkelijke betekenis van aftakelen is ‘een zeilschip ontdoen van de takelage, van de zeilen en kabels’. Nadat de zeeman dit heeft gedaan kan hij het schip verlaten en de vaste wal betreden. Het tijdloze moment van rust en vreugde ervaren tussen het einde van de reis en het begin van een nieuwe reis.
Zie ook: de hals van de zandloper
doorgeslagen in individualisme
We zijn doorgeslagen in individualisme. Vertrouwen meer op onszelf dan op politici, rechters, overheidsinstellingen en wetenschappers. Kiezen niet voor een politieke partij maar voor autocratische populisten. Leven ons eigen leventje alsof er geen politieke storm over de wereld raast die de democratie bedreigt. Zien niet het collectieve belang van defensie, politie, brandweer en medische zorg totdat we ze zelf nodig hebben. Kijken zwijgend toe wanneer vandalen bezittingen van anderen vernielen. Vallen medisch personeel aan omdat we als eerste willen worden geholpen. Vinden financiële winst belangrijker dan kwaliteit, duurzaamheid, betrouwbaarheid en service van de bedrijven waarin we hebben belegd. Vinden eigen groei en welzijn belangrijker dan zekerheid en continuïteit in de opvoeding van onze kinderen. Vinden het doorgaan van onze vliegvakantie belangrijker dan het nalaten van een duurzame wereld aan toekomstige generaties. Gaan opvattingen uit de weg die in strijd zijn met die van onszelf.
Zie ook:
het Westen
gemakzucht en winstbejag
Dit was de elfde van twaalf geselecteerde columns in de categorie democratie.
teleurgesteld in de mens
Ik voel me teleurgesteld in de mens. Alle hoopvolle verwachtingen die ik in mijn jeugd had over vrede en verantwoord leven zijn niet uitgekomen. Ondanks onze techniek en cultuur zijn we roofdieren die worden geleid door machtshonger, hebzucht en moordzucht. We zijn zelfs erger dan roofdieren. We jagen op elkaar. We zijn een van de meest bedreigde en bedreigende diersoorten op aarde. Niet alleen omdat we elkaar met gesofisticeerde wapens vermoorden maar ook omdat we elkaar fysiek en geestelijk verstikken met onze overconsumptie en digitale technieken. Terwijl ik hierover nadenk begin ik te glimlachen. We zijn zo betrekkelijk. Er zijn in de loop van de tijd al zoveel levensvormen verschenen en verdwenen. Waarom zou het met ons anders gaan?
Zie ook:
het einde der tijden
the downfall of the fittest
Ten onder aan ons succes?
klimaatverandering
bewustzijn en besef
primitief
Dit was de negentiende van vijfentwintig geselecteerde columns in de categorie geweld.
- natuurlijk geweld
- het kwaad in ons
- zekerheid en continuïteit
- jongensdroom
- de ultieme kick
- making a serial killer
- de verslavende kick van geweld
- olifanteneffect
- woede en haat
- wraakgevoel
- eerwraak
- de mannen cocktail
- verborgen kracht
- gewoon omdat het kan
- collectief geweld
- sektarisch geweld
- fanatieke doodsdrift
- doodgewoon
- teleurgesteld in de mens
- intieme en hartstochtelijke seks
- genocide
- mechanisch geweld
- zestig jaar later
- gerechtvaardigd geweld
- een mens zijn zin, is een ..
de nieuwe kolonisatoren
Veel kolonies begonnen als een versterkte nederzetting voor rooftochten en werden vervolgens handelsposten en uitvalsbases om het omliggende gebied te onderdrukken en uit te buiten. Er ontstaan op dit moment nieuwe kolonies. Achter de misleidende term zijderoute vestigt China kolonies, van Cambodja tot Afrika en van Kazachstan tot diep in Europa. Net als ten tijde van de VOC hebben deze kolonies het karakter van handelsposten. Nu in de vorm van bedrijven, snelwegen, havens, luchthavens en spoorlijnen. Een andere groep kolonisatoren bestaat uit multinationals en overheden die digitale knooppunten bezitten en deze commercieel en ideologisch exploiteren. Wereldwijd trekken deze nieuwe kolonisatoren grondstoffen, voedsel, kennis en informatie naar zich toe. Vormen een nieuwe maatschappelijke bovenlaag van rijke en machtige personen die de brede onderlaag van de bevolking uitbuiten.
Zie ook:
superrijken
consumptiemaatschappij
het China van Xi Jinping
de nieuwe machthebbers
Chinese lankmoedigheid
netwerk van vertrouwen
kennis is macht
egoïsme
De wil om te overleven komt voort uit de scheppingskracht. Overlevingsdrang is behalve een bron van creativiteit ook een hindernis voor de schepping. De wil om te overleven gaat namelijk gepaard met egoïsme, het streven om met de inzet van macht en bezit je individuele overlevingskansen te vergroten. Ik verwacht niet dat dit ooit zal verdwijnen. Ook niet wanneer individuele belangen worden vervangen door collectieve belangen. De geschiedenis leert namelijk dat ook collectivisme tot egoïsme leidt. Van fysieke en geestelijke onderdrukking tot corruptie en geweld. De vraag is of egoïsme, behalve dat het de scheppingskracht kan remmen, deze ook tot stilstand kan brengen. Mijn antwoord is: nee. De scheppingskracht zal, net als water dat met zachte aanhoudende druk de kleinste opening in een dijk vindt, openingen blijven zoeken om verder te stromen. Openingen die net als bij een dijkdoorbraak steeds groter worden waarbij de scheppingskracht nieuwe grond creëert waar leven zal ontkiemen en zal proberen te overleven.
Zie ook:
ego
ikke ikke ikke en de rest kan stikke
het nieuwe collectivisme
scheppingskracht
uitvoerders
Geloof je in god?
betekenis corrumperen
over leven