Categorie: twijfel

Zonder twijfel zou ik niet zijn wie ik ben. Twijfel stimuleert me om op zoek te gaan naar de wereld van bevrijdende mogelijkheden in een wereld van tegenstellingen. Lees eerst de column Twijfel ik?

Zie ook de categorieën tegenstellingen en mogelijkheden.

eerwraak

Eerwraak is de drang om iemand te straffen voor het overtreden van de ‘goede zeden’, de seksuele normen in de groep. Je vergroot je aanzien ‘eer’ in de groep door je te conformeren aan de normen. Het eerbetoon bevestigt je ego, vergroot je zelfvertrouwen. Het niet naleven van de normen, zoals overspel, leidt tot eerverlies en verlies van zelfvertrouwen bij partners en familie. Bij de partners is het verlies van zelfvertrouwen extra groot door persoonlijke twijfels als ‘Ben ik seksueel niet aantrekkelijk of bedreven genoeg?’ Eerverlies en verlies van zelfvertrouwen leiden tot eerwraak. Door het recht in eigen hand te nemen en de overspelige te straffen, hopen de slachtoffers van het overspel hun aanzien en zelfvertrouwen te herstellen. Hun vernederde ego in ere te herstellen

Zie ook:
eergevoel
religieus kordon
machtsstrijd
wraakrecht
wetmatigheid
normen
kuddedieren

Dit was de elfde van vijfentwintig geselecteerde columns in de categorie geweld.

  1. natuurlijk geweld
  2. het kwaad in ons
  3. zekerheid en continuïteit
  4. jongensdroom
  5. de ultieme kick
  6. making a serial killer
  7. de verslavende kick van geweld
  8. olifanteneffect
  9. woede en haat
  10. wraakgevoel
  11. eerwraak
  12. de mannen cocktail
  13. verborgen kracht
  14. gewoon omdat het kan
  15. collectief geweld
  16. sektarisch geweld
  17. fanatieke doodsdrift
  18. doodgewoon
  19. teleurgesteld in de mens
  20. intieme en hartstochtelijke seks
  21. genocide
  22. mechanisch geweld
  23. zestig jaar later
  24. gerechtvaardigd geweld
  25. een mens zijn zin, is een ..

de vreugde van zijn

Wat is de toegevoegde waarde van de tijd waarmee mijn leven misschien zal worden verlengd? Ik stel deze vraag omdat ik voor de keuze sta of ik mijn prostaat zal laten verwijderen of zal laten bestralen. In beide gevallen kunnen er vervelende bijwerkingen ontstaan, zoals incontinentie en erectiestoornissen. Wanneer ik de beslissing uitstel kan de kanker zich uitzaaien met als gevolg een nog veel grotere ellende. Ik kan ook denken ‘Het zal zo’n vaart niet lopen. Het zal mijn tijd wel duren.’ Dit alles speelt door mijn hoofd terwijl ik door de tuin loop. Ik weet nog niet wat ik ga doen. Gelukkig hoeft dat ook nog niet. Ik sta stil en geniet van het zonlicht dat op de paars blauwe bloesem van de maagdenpalm schijnt. Is dit de toegevoegde waarde? Niet een kwantitatieve maar een kwalitatieve: de vreugde van zijn?

Zie ook:
Opereren of bestralen?
kiezen voor een kies
leven in geleende tijd
hier en nu momenten
genieten
vreugde
de constante transformatie van zijn

politiek dilemma

De strijd tussen Palestijnen en Israëliërs plaatst mij in een politiek dilemma. Steun ik de Palestijnen die zich gewapenderhand proberen te bevrijden uit het uitzichtloze bestaan in een getto of steun ik het recht van de Israëliërs om zich gewapenderhand te verdedigen tegen terroristen? Het dilemma blijft in mijn achterhoofd spelen terwijl ik mezelf verlies in video’s over de polarisatie in Amerika. De patstelling tussen democraten en republikeinen en het wantrouwen van autonomen in de overheid. De vele filmpjes en interviews wekken begrippen tot leven die al lange tijd in mijn hoofd rondspoken: mens, mensheid en menszijn. In deze begrippen vind ik het antwoord op mijn dilemma. Ieder mens draagt met de keuzes in zijn leven bij aan de ontwikkeling van de mensheid, aan de culturele en epigenetische erfenis van het mens zijn. Zo ook de Palestijnen die zich niet hebben verzet tegen de macht van Hamas en de Israëliërs die zich niet hebben verzet tegen de macht van Joodse fundamentalisten. Ik laat het dilemma los en zie hoe het leed van beide groepen zich vermengt met dat van de slachtoffers in Oekraïne en hoe al dit leed een trieste hoedanigheid van het mens zijn openbaart. Een beeld waar ik slechts met verdriet en mededogen naar kan kijken.

Zie ook:
spagaat
van mens naar zijn
interesse
epigenetica
trilemma
verwoestende energie

vragen staat vrij

Een groter recht dan het recht op vrije meningsuiting is het recht op het stellen van vragen. Vragen reiken dieper dan standpunten. Ze voeren je voorbij beklemmende standpunten naar een vrije wereld van mogelijkheden. Het is niet voor niets dat dictators niet willen dat hen vragen worden gesteld. Vragen brengen niet alleen henzelf maar ook hun aanhangers aan het twijfelen. Die kunnen zich gaan afvragen of ze wel vrij zijn. Een nog groter recht dan het recht op het stellen van vragen is het recht jezelf vragen te stellen. Vragen over wat je denkt, voelt en doet. Door op de antwoorden die je vindt door te vragen ontdek je een wereld van mogelijkheden en werkelijkheden. Toen ik mezelf vragen stelde over het recht op vrije meningsuiting ontstond naast het gezegde ‘Vragen staat vrij en het weigeren erbij.’ een nieuw gezegde ‘Vragen staat vrij met alle mogelijkheden erbij.’

Zie ook:
zelfkritiek
Waarom zelfkritiek?
kritiek en feedback

Dit was de zesde van een selectie van twaalf columns over doorvragen tot ..

  1. Socrates
  2. Het enige dat ik weet is dat ik niets weet.
  3. de yoga van het denken
  4. de yoga van het vragen
  5. doorvragen
  6. vragen staat vrij
  7. verkennen
  8. Wat blijft er van mij over?
  9. Is god een algoritme?
  10. ironie
  11. niet één antwoord
  12. eudaimonía

van lust naar last

Liefde begint meestal met fysieke aantrekkingskracht, met lust die overgaat in liefde. Er is sprake van een liefdesrelatie wanneer de liefde wederkerig is. Idealiter eindigt een liefdesrelatie wanneer beide partners gelijktijdig van ouderdom sterven. Dit gebeurt echter maar zelden. De meeste relaties eindigen doordat de liefde verdampt of doordat een van de partners vroegtijdig overlijdt. Er is nog een andere reden waarom de relatie vroegtijdig kan eindigen. Ik ben me hiervan bewust geworden door de ziekte van Parkinson. De kans is groot dat ik door de ziekte een kasplantje word dat steeds meer zorg nodig heeft. Voor mijn vrouw beteken ik op dat moment misschien nog iets of misschien zelfs heel veel door wat ze voor me kan doen. Zelf denk ik dat ik de wederkerigheid in de relatie zal missen, dat ik nog slechts een last voor haar ben. Nu denk je misschien ‘Maar je kunt toch nog iets voor haar betekenen door met elkaar te communiceren en door je liefde en dankbaarheid te tonen?’ De kans daarop is klein. De kans is 40% dat ik Parkinson dementie krijg. En een dankbare glimlach dan? De kans is groot dat ik die door verstarde gezichtsspieren niet meer kan laten zien. Haar liefde moet wel heel erg groot zijn om hiermee om te kunnen gaan. Ik vraag me af of ik die uitdaging voor haar wil zijn en of ik, wanneer het zo ver is, niet moet accepteren dat mijn leven voltooid is. Dat het tijd is voor een volgende fase in onze liefde.

Zie ook: mijn laatste twee vragen

selffulfilling prophecy

Zijn mijn gedachten het resultaat van een logaritme dat gelijkluidende antwoorden formuleert op de vragen die ik mezelf stel? Lijd ik misschien aan selffulfilling prophecy? Zit ik gevangen in de cyclus van een profeet wiens voorspelling gebeurtenissen in gang zet die zijn voorspelling bevestigen? Terwijl ik mijn aandacht op deze vraag richt komt er een beeld in me op. Het is alsof ik een hardloper ben die over de aardbol rent en plotseling beseft dat hij alsmaar rondjes loopt. Dat hij gevangen zit in een vicieuze cirkel waar het doel dat voor hem ligt achter hem blijkt te liggen. Dit beeld brengt me tot stilstand. Ik kijk naar de grond waarop ik sta en zie de bestemming achter rennen en stilstaan, vragen en antwoorden. Ik glimlach en vervolg rustig lopend mijn weg.

Zie ook:
bestemming
reis zonder doel
virtuele wezens in een virtuele wereld
statisch en dynamisch
recycling
cirkel

dieptepunt

Mijn leven kent niet alleen hoogtepunten maar ook dieptepunten. Laat ik er een noemen. Iets wat me gisteren overkwam. Ik was moe nadat ik enkele dagen intensief had gewerkt aan de techniek van dit blog. Ik twijfelde aan bepaalde oplossingen en ik twijfelde aan mezelf. ‘Is wat ik schrijf een droomwereld waarin ik mezelf gevangen houd?’ Toen ik op het punt stond alles los te laten en eerst maar eens goed uit te rusten werd ik geconfronteerd met een technisch probleem in huis. Een complex probleem met ingrijpende gevolgen. Ik had er geen grip op, voelde me wanhopig, zag geen oplossing. De Parkinson klachten werden heviger. Ik begon heftig te trillen, raakte extreem gespannen en dodelijk vermoeid. Desondanks bleef ik wanhopig zoeken naar een oplossing totdat ik mijn pogingen moest staken en trillend over mijn hele lichaam mijn stoel opzocht. Hier raakte ik de controle over mezelf kwijt, kon niets meer, kon geestelijk niet voor- of achteruit, kreeg het koud en kon mijn ogen niet openhouden. Onrustig viel ik in slaap, een halfslaap waaruit ik happend naar bewustzijn probeerde te ontwaken.

Zie ook:
hoogtepunt
een vlakke lijn
controlefreak
grip en controle
epos
le moment suprême
gewoon lijden
complexe wereld
Ben ik depressief?

1 2 3 … 5