Categorie: ons gezin

Columns over ons gezin dat bestaat uit mijn vrouw en ik, onze zoon met zijn vrouw, onze dochter met haar man en ons kleinkind. Het woord gezin stamt van het Germaanse ghesinde ‘reisgenoot, iemand die dezelfde weg gaat’.

Zie ook de caregorieën Wie ben ik?, partner en familie.

Gertjan

In de nacht van 30 op 31 december is onze schoonzoon Gertjan op 41 jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van een hersenaneurysma. Hij laat zijn vrouw Nanna en dochtertje Yara van achttien maanden achter. Gertjan was een man met een gouden hart. Hij wilde je alles geven en alles voor je doen. Liep daarin regelmatig aan zichzelf voorbij. Gelukkig leerde hij steeds beter om ‘geen parels voor de zwijnen te werpen’ en zich te richten op degenen die zijn liefde konden waarderen en die de liefde konden laten groeien. Zij hebben een prachtig voorbeeld gekregen van onbaatzuchtige en onvoorwaardelijke liefde.

Zie ook:
schoonzoon en schoondochter
Yara
het gevoel dat blijft
dankbaar
een zinvol leven
de regisseur van zijn leven
liefde is …

een ongemakkelijk gevoel

Ik voel me soms ongemakkelijk wanneer ik trots ben. Bijvoorbeeld wanneer ik trots ben op mijn kinderen en dit aan anderen vertel. Ik krijg dan het idee dat ik de eer claim voor wie ze zijn en wat ze doen. Ik heb daar geen recht op. Het is hun verdienste, niet die van mij. Ik heb hen hoogstens enkele mogelijkheden aangereikt. Ik voelde me ook trots en ongemakkelijk toen ik een bericht las over een 4000 jaar oude grafheuvel met een greppel er omheen en doorgangen die als zonnekalender hadden gediend. Ik voelde me trots omdat ik meende dat ik als Nederlander een verre bloedverwant was van degenen die dit stukje menselijk vernuft hadden aangelegd. Als er al een bloedlijn was dan is deze na 4000 jaa en immigratie verwaterd en verdampt. Ik laat het begrip bloedverwant los en denk aan het begrip zielsverwant ‘iemand met wie je inzichten en gevoelens deelt’. Wanneer ik onbeschroomd trots ben ervaar ik zowel de vreugde als het verdriet in de ander. Ik laat dit bezinken en begrijp waarom ik, wanneer ik trots ben op mijn kinderen, de drang voel om te vertellen dat ze er veel voor hebben moeten doen en laten. Ik besef nu ook dat ik als mens trots mag zijn op de prehistorische mens die in de cyclus van de opkomst en ondergang van de zon, van leven en dood, van vreugde en verdriet de stuwende kracht in de schepping herkende en een instrument creëerde waarin dit inzicht zich manifesteerde.

Zie ook:
trots
vader-dochter
mannetjesdier
soulmate
kracht

van lust naar last

Liefde begint meestal met fysieke aantrekkingskracht, met lust die overgaat in liefde. Er is sprake van een liefdesrelatie wanneer de liefde wederkerig is. Idealiter eindigt een liefdesrelatie wanneer beide partners gelijktijdig van ouderdom sterven. Dit gebeurt echter maar zelden. De meeste relaties eindigen doordat de liefde verdampt of doordat een van de partners vroegtijdig overlijdt. Er is nog een andere reden waarom de relatie vroegtijdig kan eindigen. Ik ben me hiervan bewust geworden door de ziekte van Parkinson. De kans is groot dat ik door de ziekte een kasplantje word dat steeds meer zorg nodig heeft. Voor mijn vrouw beteken ik op dat moment misschien nog iets of misschien zelfs heel veel door wat ze voor me kan doen. Zelf denk ik dat ik de wederkerigheid in de relatie zal missen, dat ik nog slechts een last voor haar ben. Nu denk je misschien ‘Maar je kunt toch nog iets voor haar betekenen door met elkaar te communiceren en door je liefde en dankbaarheid te tonen?’ De kans daarop is klein. De kans is 40% dat ik Parkinson dementie krijg. En een dankbare glimlach dan? De kans is groot dat ik die door verstarde gezichtsspieren niet meer kan laten zien. Haar liefde moet wel heel erg groot zijn om hiermee om te kunnen gaan. Ik vraag me af of ik die uitdaging voor haar wil zijn en of ik, wanneer het zo ver is, niet moet accepteren dat mijn leven voltooid is. Dat het tijd is voor een volgende fase in onze liefde.

Zie ook: mijn laatste twee vragen

schoonzoon en schoondochter

Het voorvoegsel schoon- is een leenvertaling van het Franse beau en belle. In Frankrijk was het vanaf de 13e eeuw een hoffelijke aanspreekvorm voor personen die door een huwelijk in de familie traden. Voor mij reikt het voorvoegsel schoon- verder dan deze oorspronkelijke betekenis. Voor mij verwijst het naar de bijzondere plaats die mijn schoonzoon en schoondochter in mijn hart hebben. Ze hebben deze plaats niet gekregen door hun huwelijk maar doordat ik me in hen heb verdiept. Wanneer ik dat doe probeer ik door de diverse lagen van iemands persoon tot in de kern van diens persoonlijkheid te kijken, tot in de bron van scheppingskracht en liefde. Vanaf het moment dat ik dat bij hen deed werden ze deel van de onvoorwaardelijke liefde in mij. De band die daardoor ontstond kan nog wel praktisch worden verbroken maar nooit meer gevoelsmatig.

Zie ook:
Gertjan
gewoon liefde
Was dit alles?
de bron

vader-dochter

Ik heb een sterke band met mijn dochter. Dit begon toen ik haar voor de eerste keer in mijn armen hield en het gevoel kreeg dat ik haar wilde koesteren en beschermen. Dit gevoel evolueerde in de loop van de jaren naar een gevoel van waakzaamheid ten aanzien van haar veiligheid en welzijn. Na haar kinderjaren mondde dit uit in een volwassen vader-dochter relatie. Als vader heb ik haar geleerd om maatschappelijk en communicatief op eigen benen te staan. Op de momenten dat ik zie hoe succesvol ze daarin is voel ik me trots. Niet alleen omdat deze bijzondere vrouw mijn dochter is maar ook omdat ik me in haar weerspiegeld zie, in hoe je met elkaar om dient te gaan: vrij en betrokken tegelijk.

Yara

Ik ben vandaag opa geworden van Yara, een prachtig lief klein meisje. Het liefst zou ik haar bij het begin van haar leven de zekerheid van welvaart en welzijn mee willen geven. Dit kan ik niet, laat staan dat ik dit kan beloven in de maatschappelijk en cultureel onrustige wereld waarin we leven. Wat ik haar wel mee kan geven is de wens dat haar leven een avontuur zal zijn. Een ontdekkingstocht vol bijzondere ervaringen waarvan liefde de meest bijzondere is. De liefde waarbij je op één en hetzelfde moment gever en ontvanger bent. De liefde die ik voelde toen ik mijn handen op haar legde als bevestiging van een band die er altijd al was.

Zie ook: Gertjan

een open lijn

Ik ben niet iemand die de deur bij zijn kinderen plat loopt, zelfs niet toen onze zoon nog bij ons in het dorp woonde. Sinds zijn vertrek naar Alaska merk ik echter iets bijzonders. Ik heb altijd een lijntje naar mijn kinderen openstaan. In geval van nood kan ik daardoor fysiek en persoonlijk snel bij hen zijn. Ik besefte dit toen ik door het dorp reed en het tot me doordrong dat mijn zoon weg was. Dit besef kwam extra diep bij me binnen toen we door de coronacrisis niet bij zijn trouwen aanwezig konden zijn. De lijn sprong als een veer naar me terug en raakte me emotioneel. Gelukkig kan hij niet breken. Hij heeft intussen wel een ander karakter gekregen. Sinds de trouwceremonie aan de kust van de Beringzee is de lijn gedigitaliseerd.

Zie ook:
duizend kussen
als het niet gaat zoals gepland
Als het lukt, zal het goed voor hem zijn.

1 2 3