Categorie: gewoon en bijzonder

Het leven is vaak zo gewoon en tegelijkertijd ook zo bijzonder. Dit geldt niet alleen voor het leven maar ook voor onszelf. Lees eerst de columns gewoon, bijzonder en gewoon en toch bijzonder.

Zie ook de categorieën betrekkelijk en helden en heiligen.

zo bijzonder is de mens niet

De mens denkt dat hij bijzonder is, een op zichzelf staande grootheid met bijzondere kwaliteiten. Zo bijzonder is de mens niet. Hij is niet meer dan een dier onder de dieren, hoogstens ‘de eerste onder zijn gelijken’. Door zijn emotionele, verstandelijke en communicatieve vermogens is de mens verantwoordelijk voor het welzijn van alle dieren op deze planeet. Zelfs zijn spirituele bewustzijn maakt de mens niet bijzonder. Bij een grote groep mensen is het spirituele bewustzijn ingekapseld in godsdienstige voorschriften. Een pakket voorwaarden voor een spirituele beloning na de dood. Zij beseffen niet dat het spirituele bewustzijn deel is van het leven en de dood. Wanneer ze dat wel zouden beseffen dan zouden ze zich sterker bewust zijn van hun verantwoordelijkheid voor alles wat is en leeft.

Zie ook:
de arrogante mens
intieme en hartstochtelijke seks
meer dan ..
bijzonder
noblesse oblige
biocomputers

twee gezichten

Veel kunstenaars hebben twee gezichten. Wat ze in hun kunst laten zien en wat ze in hun persoonlijk leven laten zien. Neem Vincent van Gogh. Zijn schilderijen tonen je de heldere zonnige kant van zijn ziel. Zijn persoonlijk leven toont je zijn donkere emotioneel instabiele kant. We hebben allemaal twee gezichten. Misschien niet zo extreem als van Gogh, maar toch.. Hoeveel mensen hebben niet momenten van helder bewustzijn terwijl de buitenwereld slechts de oppervlakkigheid van hun dagelijks leven ziet?

Zie ook:
twee levens
profeet in eigen land
mijn columns en ik

het is allemaal zo gewoon

Het leven is allemaal zo gewoon, zo nietszeggend. Natuurlijk zijn er mensen die er betekenis aan proberen te geven maar ook zij zitten vast in een vicieuze cirkel van leven en dood. In een leven dat bestaat uit verbeelding, genot, geld en macht. Ik begrijp degenen wel die eruit willen stappen. Hoe lang houd ik het zelf nog vol? Hoe vind ik in deze van doodse stilte vergeven wanhoop de weg terug naar de ziel? Ik laat de stilte op me inwerken, geef me eraan over. De wanhoop verdwijnt. Langzaam komt de stroom van leven en dood weer op gang. Ik kijk om me heen en vergezeld van een zwakke glimlach dringt het besef tot me door: Er is geen weg naar de ziel. Het leven met al haar hoogte- en dieptepunten is de ziel.

Zie ook:
uitputting
Job
banaal
een vlakke lijn
recycling

Dit was de tweede van acht geselecteerde columns in de categorie ‘de ziel’.

  1. van gelukt tot zielsgelukkig
  2. het is allemaal zo gewoon
  3. de harmonie van de ziel
  4. eudaimonía
  5. bezield
  6. moed
  7. zielig
  8. compassie

gewoon

Ik vind de levens die we leiden zo gewoon. Het zijn net computerprogramma’s die op basis van logaritmes een besloten werkelijkheid creëren. Het maakt niet uit of het gedrag in deze in zichzelf gekeerde wereld maatschappelijk geaccepteerd is of niet. Zo gewoon als het leven is van de brave burger, zo gewoon is het leven van de crimineel. Terwijl ik dit opschrijf bedenk ik dat het beeld dat ik schets aansluit bij de in het woord ‘gewoon’ opgesloten filosofie die door onze voorouders aan ons is doorgegeven. ‘Gewoon’ is verwant aan de woorden ‘wennen’ en ‘wonen’. We leiden allemaal een leven waaraan we gewend zijn. Een leven binnen de vertrouwde woning van onze geest.

bijzonder

Het leven bestaat uit mogelijkheden, niets ligt vast. Alles wat op dit moment zeker lijkt zal verdwijnen in de tijd. Ook een leven na de dood is niet meer dan een mogelijkheid die zal verdwijnen. De vraag die je jezelf zou moeten stellen is: Wanneer alles eindig is, wat maakt het leven dan bijzonder? De oorspronkelijke betekenis van ‘zonder’ in ‘bijzonder’ is ‘afgezonderd’. Het bijzondere van het leven is dat je jezelf fysiek en geestelijk kunt afzonderen om je eigen leven en het leven zelf in stilte te beschouwen. Wanneer je dit doet besef je dat het bijzondere schuilt in het tegenovergestelde van afzondering, in je verbondenheid met het leven.

Zie ook:
zo bijzonder is de mens niet
verbonden in liefde
altijd
stel dat ..
stel dat dit alles is

gewoon en toch bijzonder

Soms denk ik met heimwee terug aan de grote gebeurtenissen in mijn leven: mijn huwelijk, mijn eerste baan, de geboorte van mijn kinderen, mijn reis naar Canada en Egypte, mijn eerste auto, mijn eerste huis. Vandaag besefte ik dat ik vooral de grote gebeurtenissen herinner en minder goed de dagelijkse momenten waarop ik gelukkig was. De blijdschap wanneer iets was gelukt, een lekkere maaltijd, een mooie film, een grap, een liefdevolle blik. De ontelbare momenten waarop ik midden in het hier en nu stond. Het hier en nu dat niet hoeft te worden herinnerd en waar je geen heimwee naar hoeft te hebben omdat het steeds opnieuw kan worden beleefd.

Zie ook: hier en nu momenten

Isis ontsluierd

Ik heb het boek nooit gelezen maar ik heb al wel bijna vijftig jaar de titel onthouden ‘Isis ontsluierd’ van de theosofe Helena Blavatsky. Toen ik het ooit in een boekhandel zag liggen plaatste ik het in de categorie occulte boeken, ‘bestemd voor ingewijden’. Wat sprak mij aan dat ik de titel heb onthouden? Volgens de mythologie was Isis samen met haar broer Osiris de grondlegger van het oude Egypte. Zij was de godin van de liefde en van de geneeskunst. Als zodanig beschikte zij over bijzondere krachten die achter een sluier waren verborgen. Pas sinds kort begrijp ik waarom de titel mij is bijgebleven. Ik heb in de loop van de jaren ontdekt dat achter de sluier van erotiserende zorgzaamheid van de godin van de liefde geen magische krachten schuil gaan maar een mens van vlees en bloed. Dit inzicht heeft mij bevrijd van het geromantiseerde beeld dat ik van vrouwen had. Het heeft me tot een ingewijde gemaakt in het leven.

Zie ook: mannen vrouwen

1 2 3 4