Categorie: kijken en zien *

Vaak kijken we wel maar zien niet. Kijken is afstandelijker dan zien, je kijkt ergens naar. Bij zien is er geen afstand. Je voelt jezelf verbonden met wat je ziet. Lees eerst de columns kijken en zien en zien.

Vervolg je ontdekkingsreis met de eerste van een selectie van zeven columns over perspectief.

Zie ook de categorieën blind en verblind, verbondenheid en inzicht.

biechtgeheim

Het biechtgeheim is de katholieke bepaling dat een zonde die je in de biecht hebt bekend niet door de biechtvader openbaar mag worden gemaakt. Nadat je de zonde hebt bekend schenkt de biechtvader je, in naam van Christus, vergiffenis. Het begrip biecht stamt van het woord bekennen ‘herkennen, erkennen, berouw tonen’.

De algemene betekenis van een geheim is ‘iets wat je niet durft te bekennen omdat het een overtreding is van een sociale waarde, norm of wet’. Een geheim wordt een last wanneer je jezelf schaamt, schuldig voelt en bang bent de prijs voor de overtreding te moeten betalen: publieke vernedering, boete en/of gevangenisstraf.

Spiritueel verlos je jezelf van de emotionele en geestelijke last door de overtreding, inclusief haar context en de gevolgen, niet-reactief te beschouwen, te herkennen en erkennen. Hierdoor krijg je begrip en mededogen voor wie je bent en wat je hebt gedaan en kun je jezelf vergeven, ben je je eigen biechtvader.

Dit was de eerste van een selectie van tien columns over schuld en boete.

  1. biechtgeheim
  2. wetmatigheid
  3. straf en schuld
  4. schuld en boete
  5. genoegdoening
  6. niet bekennen maar erkennen
  7. begrip
  8. mededogen
  9. jezelf vergeven
  10. de prijs van vrijheid

glashelder

Het blijft rondtollen in mijn hoofd. Een kolk van machteloosheid en wanhoop, ontstaan door de wereldwijde groei van het aantal machtsbeluste alleenheersers die zich met geweld proberen te ankeren in de tijd. Ik kijk naar de sporen die hun geweld over de wereld en in de menselijke ziel trekt. Zie hoe het probeert het glas van mijn ziel te breken. Ik kijk door het glas. De tijdloze constante van het zijn dringt tot me door. De tol van machteloosheid en wanhoop wankelt, valt stil. Ik haal diep adem, recht mijn rug en zie de wereld zoals hij is, glashelder.

de as waaruit de Phoenix herrijst

Ook ik heb momenten dat ik lijd. Momenten van wanhoop en verdriet. Draaikolken van gevoelens waarin ik word meegezogen naar de uitzichtloze diepte van zwaarmoedigheid. Hier aangekomen heb ik geleerd om rustig te blijven en het lijden niet-reactief te beschouwen. Door dit te doen keer ik terug in het leven waar ik het lijden vergeet. Ik denk er niet meer aan. Ik herinner me vaak nog wel het feit dat ik geleden heb maar niet het gevoel, de pijn. Alsof de pijn niet in mijn geheugen kan worden opgeslagen. Alsof het geen deel is van wie ik ben. Ik laat dit tot me doordringen en besef dat lijden de as is waaruit Phoenix, de mythologische vuurvogel, herrijst. De as van je persoon die ontstaat in het vuur van de tegenstellingen in het leven. De as waaruit de scheppingskracht steeds opnieuw opvlamt in haar drang naar bewustzijn en bewust ‘zijn’.

Zie ook:
le moment suprême
zwaarmoedig
depressie
reïncarnatie

Dit was de zesde van acht geselecteerde columns in de categorie bewustzijn.

  1. oorsprong van ons bewustzijn
  2. wat blijft er van mij over
  3. zelfbewustzijn
  4. bewustzijn en besef
  5. wat was er eerder
  6. de as waaruit de Phoenix herrijst
  7. de cirkel is rond
  8. interesse

Dit was de laatste van een selectie van twaalf columns in de categorie slachtoffergevoel.

  1. slachtoffergevoel
  2. slachtofferpolitiek
  3. maak van je hart geen moordkuil
  4. zielig
  5. mededogen
  6. compassie
  7. Job
  8. Waarom moet mij dit overkomen?
  9. Parkinson moment
  10. het fort
  11. traumaverwerking in drie stappen
  12. de as waaruit de Phoenix herrijst

van gemakzucht naar angst

Ik heb meerdere interviews gezien van Russische vloggers die aan voorbijgangers op straat hun mening vroegen over politiek getinte onderwerpen. Naast degenen die afwerend reageerden waren er ook personen die lieten merken dat ze bang waren om een open en eerlijk antwoord te geven. Ook familie en vrienden die hen vergezelden waren bang. Ze waarschuwden mompelend en non-verbaal om niet te veel te zeggen. Ook wij zijn voorzichtig met wat we zeggen en hoe we iets zeggen. Neem politici. Negatieve of aanvallende woorden herhalen ze niet of vervangen ze door minder beladen woorden. Veel kiezers ergeren zich hieraan. Zij willen een emotionele reactie waar ze zich tegen af kunnen zetten of waar ze mee in kunnen stemmen. Reageren op iemands emotionele reactie kost namelijk minder moeite dan een onderwerp van alle kanten beschouwen en analyseren. Wat ze niet beseffen is dat ze door te reageren en niet zelfstandig te ageren boven op de glijbaan staan van gemakzucht naar angst.

Zie ook:
emotionele gemakzucht
beschaving
Hoe waar is de waarheid?
actief en reactief
liegen en bedriegen

politiek dilemma

De strijd tussen Palestijnen en Israëliërs plaatst mij in een politiek dilemma. Steun ik de Palestijnen die zich gewapenderhand proberen te bevrijden uit het uitzichtloze bestaan in een getto of steun ik het recht van de Israëliërs om zich gewapenderhand te verdedigen tegen terroristen? Het dilemma blijft in mijn achterhoofd spelen terwijl ik mezelf verlies in video’s over de polarisatie in Amerika. De patstelling tussen democraten en republikeinen en het wantrouwen van autonomen in de overheid. De vele filmpjes en interviews wekken begrippen tot leven die al lange tijd in mijn hoofd rondspoken: mens, mensheid en menszijn. In deze begrippen vind ik het antwoord op mijn dilemma. Ieder mens draagt met de keuzes in zijn leven bij aan de ontwikkeling van de mensheid, aan de culturele en epigenetische erfenis van het mens zijn. Zo ook de Palestijnen die zich niet hebben verzet tegen de macht van Hamas en de Israëliërs die zich niet hebben verzet tegen de macht van Joodse fundamentalisten. Ik laat het dilemma los en zie hoe het leed van beide groepen zich vermengt met dat van de slachtoffers in Oekraïne en hoe al dit leed een trieste hoedanigheid van het mens zijn openbaart. Een beeld waar ik slechts met verdriet en mededogen naar kan kijken.

Zie ook:
spagaat
van mens naar zijn
interesse
epigenetica
trilemma
verwoestende energie

schrijven begint bij mij met ..

Schrijven begint bij mij met een onderwerp dat op mijn pad komt en mijn interesse wekt. Ik richt er mijn aandacht op totdat ik het concept erachter zie. De eerste versie van een column schrijf ik vervolgens in één keer. Wanneer ik deze corrigeer blijken er vaak onduidelijkheden in te zitten. Deze ontstaan, behalve door taalfouten, ook door mijn neiging om teveel aspecten te benoemen. Om de gewenste duidelijkheid te krijgen verwijder ik daarom de aspecten die te ver van het concept afstaan en ga intuïtief op zoek naar invalshoeken en betekenissen die er nauwer bij aansluiten. Woorden en zinnen verdwijnen en veranderen soms tientallen keren voordat ze beschrijven wat ik diep van binnen voel. Mijn mentale instelling tijdens dit proces lijkt sterk op die waarmee ik soms in de rotstuin aan het werk ben. Tijdloos verbonden met de natuur kan ik daar met eindeloos geduld naar de beste plaats en positie van een steen zoeken. Tijdloos verbonden met het onderwerp en het concept zoek ik met eindeloos geduld naar de best passende woorden en zinnen. Woord voor woord en zin voor zin daal ik zo af in de bron van helder weten en voelen. Hier wellen soms verrassende nieuwe inzichten op die een plaats krijgen in de definitieve column. Soms slechts met een enkel begrip of lidwoord. Wanneer de column uiteindelijk is geworden wat hij in mijn diepste beleving moet zijn laat ik het onderwerp los en vervolg mijn queeste waar ik tegen nieuwe onderwerpen aanloop die mijn interesse wekken.

Zie ook:
precisieschrijver
reflecteren
queeste
puzzelstukje
puzzel leggen
geduld
spirituele symfonie
wie schrijft die blijft

Dit was de eerste in een serie van negen geselecteerde columns over mijn schrijfproces.

  1. schrijven begint bij mij met ..
  2. betekenis concept
  3. contemplatie
  4. niet-reactief
  5. meditatief proces
  6. schrijvend mediteren
  7. de yoga van het denken
  8. zen en de kunst van het schrijven
  9. de weg en het doel

wat een gedoe allemaal

Ik had vanochtend even het gevoel dat ik dood was en naar de wereld keek. In één blik overzag ik gebeurtenissen en mensen in diverse landen en culturen. Ik overzag niet alleen alles en iedereen maar zag tegelijkertijd ook iedere afzonderlijke gebeurtenis en persoon. Met de glimlach van betrekkelijkheid dacht ik ‘Wat een gedoe allemaal.’ Nu, aan het einde van de dag, vraag ik me af: Wat is eigenlijk de betekenis van gedoe? Gedoe is een afleiding van doen met het voorvoegsel ge- dat de betekenis heeft van ‘voortdurende herhaling’. De glimlach van betrekkelijkheid ontstond toen ik vanuit liefdevol perspectief het eindeloos herhalen van het gedrag van de mens zag. Van de mens die in het spanningsveld van goed en kwaad ‘er het beste van probeert te maken’.

Zie ook:
ik heb het gehad met al dat gedoe
verhalen in verhalen
afstand nemen

1 2 3 16