Een van de meest heftige gebeurtenissen in een mensenleven is het plotseling overlijden van een geliefde. De onverwachte dood van een partner, een kind, een familielid, een vriend. In eerste instantie kun je er alleen maar met ongeloof op reageren en ontkennen. Dan dringt het verwoestende besef van het verlies tot je door. Het barre feit van ‘nooit meer’. Nu eens maakt dit je woedend dan weer intens verdrietig. De woede kan diverse vormen aannemen, van onverwachte uitbarstingen tot verbeten naar een verklaring zoeken of iets gaan doen. Je verdriet is dooraderd met gevoelens van machteloosheid, wanhoop, verwarring, onzekerheid en schuld. Terwijl woede en verdriet je leven lijken te bepalen dringt het besef van het alleen zijn steeds sterker tot je door. Je geliefde is er niet meer, komt nooit meer terug, zal nooit meer door die deur naar binnen komen wandelen. Om met deze leegte om te kunnen gaan zul je de band met het leven moeten herstellen. Je bijdrage aan het leven weer oppakken en genieten van de vreugdevolle momenten op je pad. ‘Er zijn’ in wie je bent en in wat je doet.
Zie ook:
Gertjan
afscheid
afscheid van een geliefde
de kleine dood
er alleen voor staan
verbondenheid
de vreugde van het zijn
hier en nu momenten
einde gesprek
