Ik heb me de afgelopen week verdiept in de impact van de onderdrukking in Rusland en China. Wat mij bijblijft is de sociale isolatie. Families die zich van de buitenwereld afsluiten achter een muur van ‘zeg niets, val niet op, bemoei je nergens mee’. Een muur die is ontstaan door onderling verraad en door de angst om in het vizier te komen van de onderdrukkers. Op hun beurt versterken de onderdrukkers de muur door in de propaganda een nationale identiteit te creëren die is gebaseerd op eigenwaan en vreemdelingenhaat.
Zie ook: zeventig jaar later