Categorie: bureaucraten

Bureaucraten zijn ‘personen die bestaande regels en procedures strikt volgen zonder oog te hebben voor de gevoelens van degenen die ervan afhankelijk zijn’. Lees eerst de column bureaucraten.

verdeel en heers

Zet als politicus je aanhangers op tegen je tegenstanders en je verkleint het risico dat ze hun krachten bundelen en zich tegen jou keren. Je hitst ze op door in te spelen op hun angst en wantrouwen. Gevoelens die ontstaan door economische onzekerheid, maatschappelijke onveiligheid en een bureaucratische overheid. Door te suggereren dat je tegenstanders samenzweerders zijn die vanuit een geheime afdeling binnen de overheid leugens verspreiden, gaat je aanhang zich als sekteleden gedragen die de argumenten van tegenstanders bestempelen als duivels en onwaar en jouw verhaal als enige waarheid.

Zie ook: storytelling

het politieke bed

Er zijn drie hoofdpijndossiers waar de politiek mee worstelt: klimaatverandering, immigratie en globalisatie. Ook de burger worstelt met deze problemen. Hij heeft daarnaast echter nog een ander probleem, de onoverzichtelijke bureaucratische regelgeving waarmee politici de dossiers te lijf gaan. De burger wil heldere simpele oplossingen waarover hij zich het hoofd niet hoeft te breken. Aangezien het hem niet lukt om deze zelf te bedenken zoekt hij zijn heil bij politici als Thierry Baudet. Deze lijkt intellectueel tegengas te kunnen geven aan de bureaucratische haarklovers. De kans is echter groot dat hij niet alleen het politieke bed opschudt maar ook een stofwolk van negatieve emoties zal doen opwaaien, van opgekropte frustraties tot woede, haat en venijn. Ben ik bang dat dit gebeurt? Nee, waarom zou ik? Is het vrijkomen van emoties niet een onvermijdelijk gevolg van de cyclus van vastzitten en loslaten? Maak ik me zorgen? Ja, maar ik hoop dat onze beschaving de emoties zal kunnen beteugelen en ten goede zal keren.

de nieuwe machthebbers

Wereldwijd treden steeds meer alfa mannetjes uit de schaduw van de heersende macht. Wie zijn deze nieuwe machtigen der aarde? Je kunt drie groepen onderscheiden: slinkse bureaucraten die zich met ellebogenwerk een weg naar boven banen, zwarthandelaren en graaiers die zichzelf in politiek onzekere tijden verrijken en superrijken die in economisch welvarende tijden rijkdom en macht vergaren. Tot deze derde groep behoren de eigenaren en directeuren van multinationals die met hun producten en diensten de maatschappij afhankelijk van hen maken. Hun macht reikt tot in de diepste uithoeken van ons persoonlijk leven. Zij zijn daardoor een even groot gevaar als de graaiers die na de val van de Sovjet-Unie op een slinkse manier rijk zijn geworden en de corrupte mannetjesputters die zich via de krochten van geheime diensten en bureaucratische instellingen omhoog hebben gewerkt.

Zie ook:
Russisch gif
de nieuwe fascisten
criminelen onder elkaar
de nieuwe kolonisatoren

de boemerang economie

Om economisch te kunnen samenwerken dien je met elkaar afspraken te maken over de manier van handeldrijven en over een gemeenschappelijke munt zodat de waarde van producten en diensten kan worden vastgesteld. Door de groei van onze wensen worden de afspraken en methoden van waardebepaling echter steeds complexer en ondoorzichtiger. Hierdoor ontstaat ruimte voor excessen als: corruptie en zelfverrijking. Tenzij we ons verlangen naar meer en beter weten los te laten is er eigenlijk maar één oplossing om deze excessen te voorkomen: centrale regulering van de economie door bijvoorbeeld de overheid. Je loopt daarmee echter het risico dat de regulering vastloopt in bureaucratie waardoor alles opnieuw te complex en ondoorzichtig wordt. De excessen komen dan als een boemerang bij je terug.

Zie ook: Russisch falen

naar je gevoel luisteren

Het is gemakkelijker gezegd dan gedaan: Je moet naar je gevoel luisteren. Je gevoel is de ene keer concreet zoals de onrust in je buik en een andere keer abstract ‘het gevoel dat iets niet goed zit’. Neem de discussie over het omzetten van de monetaire Europese Unie in een politieke Europese Unie. Concreet voel ik me soms fysiek geïrriteerd wanneer ik met deze discussie word geconfronteerd. Ik wil dan niets met het onderwerp te maken hebben. Wanneer ik het spoor van mijn irritatie volg dan ontdek ik een meer abstracte weerstand. Ik heb iets tegen Europese instituten. Tegen de schijnbaar onstuitbare groei van bureaucratie en ondemocratische machtsblokken. Ik concentreer me op deze weerstand en besef dat het in de aard der dingen zit dat groei wordt gevolgd door krimp. Sommige van deze cyclussen overstijgen mijn persoonlijk leven. Mijn irritatie en weerstand vervagen in het licht van dit bewustzijn. De neiging om me aan de discussie te onttrekken lost op.

Zie ook: een goed gevoel

formuledenkers

Wie kent ze niet? Managers die hun handelen baseren op formules. Doen medewerkers niet wat je wilt? Versterk de hiërarchische lijn. Communicatieproblemen? Versterk de afdeling personeelszaken. Formuledenkers gaan er van uit dat wanneer alle elementen van de formule zijn ingevuld het doel vanzelf wordt bereikt. De meeste formules zijn echter dodelijk voor de passie en het initiatief van medewerkers. Hoewel ze nuttig zijn, moet je ze ook los kunnen laten. Dit vermogen ontwikkel je door zelfreflectie en zelfkritiek. Er zijn maar weinig bedrijven die hierin investeren. Waarschijnlijk omdat het niet in een formule past.

bureaucraten

In van Dale wordt het woord bureaucraat omschreven als: eigenmachtig en kleingeestig ambtenaar. Het Prisma woordenboek omschrijft het nog scherper: heerszuchtig ambtenaar die enkel de letter der voorschriften volgt. Bureaucraten vind je niet alleen bij ambtenaren. Je vindt ze overal. Ze verschuilen zich achter regels. Misbruiken deze regels om hun macht te vergroten, hun onvermogen te verbergen en in persoonlijk gewin om te zetten. Het liefst ga ik bureaucraten uit de weg. Ik ben echter zo nu en dan gedwongen hun spel mee te spelen. Ik probeer er dan mee om te gaan als een schaakspeler, te genieten van mijn tactische en strategische zetten. Dit lukt niet altijd. Soms erger ik me aan het spel en de spelers.

1 2