Wanneer je de levens van Christus en Mohammed met elkaar vergelijkt is er een grote overeenkomst en een groot verschil. De overeenkomst is dat beiden hun handelen en gedachten baseerden op een spirituele ervaring. Soms heeft iemand met een spirituele ervaring het gevoel alsof een hogere macht hem opdraagt om de ervaring uit te dragen. ‘Ga en verkondig!’ Christus en Mohammed verschilden in de wijze waarop ze dat deden. Christus reageerde geweldloos op de weerstand die hij bij de verkondiging ervoer. Hij reageerde met woorden en onderging vrijwillig de dood aan het kruis. Deze geweldloosheid zag je ook terug bij de eerste christenen die in het Colosseum voor de leeuwen werden geworpen. Door zich niet te verzetten maar door zich als martelaren te laten offeren voor hun geloof meenden ze toegang te krijgen tot de hemel. Pas veel later werden christenen assertiever en agressiever. Bij de moslims gebeurde dat al tijdens het leven van Mohammed. Nadat hij vanwege zijn prediking van Mekka naar Medina was gevlucht veroverde hij Mekka in 630 met een leger van 10.000 man. Na zijn dood gingen zijn opvolgers verder met het voeren van veroveringsoorlogen tegen ‘ongelovigen’ die weigerden zich te bekeren of die zich niet aan het moslimgezag wilden onderwerpen. De moslims die daarbij sneuvelden zagen zichzelf als martelaren. Door te doden en gedood te worden verwierven ze volgens hun islamitische leiders een plaats in het paradijs.

Zie ook: totalitaire politieke islam