Ook ik heb momenten dat ik lijd. Momenten van wanhoop en verdriet. Draaikolken van gevoelens waarin ik word meegezogen naar de uitzichtloze diepte van zwaarmoedigheid. Hier aangekomen heb ik geleerd om rustig te blijven en het lijden niet-reactief te beschouwen. Door dit te doen keer ik terug in het leven waar ik het lijden vergeet. Ik denk er niet meer aan. Ik herinner me vaak nog wel het feit dat ik geleden heb maar niet het gevoel, de pijn. Alsof de pijn niet in mijn geheugen kan worden opgeslagen. Alsof het geen deel is van wie ik ben. Ik laat dit tot me doordringen en besef dat lijden de as is waaruit Phoenix, de mythologische vuurvogel, herrijst. De as van je persoon die ontstaat in het vuur van de tegenstellingen in het leven. De as waaruit de scheppingskracht steeds opnieuw opvlamt in haar drang naar bewustzijn en bewust ‘zijn’.
Zie ook:
le moment suprême
zwaarmoedig
depressie
reïncarnatie
Dit was de zesde van acht geselecteerde columns in de categorie bewustzijn.
- oorsprong van ons bewustzijn
- wat blijft er van mij over
- zelfbewustzijn
- bewustzijn en besef
- wat was er eerder
- de as waaruit de Phoenix herrijst
- de cirkel is rond
- interesse