Om economisch te kunnen samenwerken dien je met elkaar afspraken te maken over de manier van handeldrijven en over een gemeenschappelijke munt zodat de waarde van producten en diensten kan worden vastgesteld. Door de groei van onze wensen worden de afspraken en methoden van waardebepaling echter steeds complexer en ondoorzichtiger. Hierdoor ontstaat ruimte voor excessen als: corruptie en zelfverrijking. Tenzij we ons verlangen naar meer en beter weten los te laten is er eigenlijk maar één oplossing om deze excessen te voorkomen: centrale regulering van de economie door bijvoorbeeld de overheid. Je loopt daarmee echter het risico dat de regulering vastloopt in bureaucratie waardoor alles opnieuw te complex en ondoorzichtig wordt. De excessen komen dan als een boemerang bij je terug.

Zie ook: Russisch falen