In crisissituaties overleeft het dier door te vechten of te vluchten. Een derde mogelijkheid is dat het zich verbindt met anderen. Verbinden begint met hechten. Door zich te hechten aan anderen kan een dier genetisch overleven en plaatst het zich onder de bescherming van de groep.
De primaire emotie verbinden zet het jonge aapje ertoe aan om zich aan de vacht van de moeder vast te klampen. De drang om zichzelf te hechten lijkt bij zowel kinderen als volwassenen sterker dan bij enig ander dier. De evolutionaire verklaring is dat kinderen zwak ter wereld komen en jarenlang ondersteuning nodig hebben om te kunnen overleven. Hechting uit zich niet alleen in de relatie met anderen. Het uit zich ook in het verzamelen van dingen, het vasthouden aan gevoelens, gedachten en gedrag.
Hechting bij volwassenen bewijst haar nut wanneer het jonge dier de moeder kwijt is. Zonder hechting zou de moeder zich te ver van haar jong verwijderen. Gehecht aan haar kind blijft ze op de plaats waar ze het uit het oog heeft verloren. Dit proces heeft ook een nadeel. Om te zorgen dat ze in de buurt blijft, wordt haar vitaliteit afgeremd. Als mens heb je op zo’n moment het gevoel dat je wordt neergedrukt in de tijd, het leven verliest haar betekenis.
Dit nadeel van hechting openbaart zich niet alleen bij het overlijden van een partner, echtscheiding of het vertrek van een kind uit het ouderlijk huis. Het kan zich ook openbaren wanneer een vakantie, waar je naar uitkijkt, niet doorgaat, wanneer je ontslagen wordt, wanneer je dingen kwijt raakt of wanneer je opvattingen moet loslaten. Je zult daarom moeten leren onthechten. Onthechten is een van de moeilijkste dingen in je leven. Wanneer je hierin slaagt ontdek je het gevoel van verbondenheid dat in het verlengde van hechten en onthechten ligt.