Ik heb steeds vaker het gevoel dat ik de grip verlies op wie ik ben en wat ik doe. Dit gevoel reikt dieper dan wanneer ik iets ‘uit mijn handen voel glippen’. Ik verlies het gevoel van zekerheid en continuïteit dat als een vangnet aanwezig was in alles wat ik dacht, voelde en deed. Ik verlies bijvoorbeeld de grip die ik had op de problemen in de wereld, van klimaat tot economie en politiek. Niet dat ik noemenswaardige oplossingen had maar ik had er vat op. Ik begreep iets van de oorzaken, sprak en schreef erover en had het gevoel dat ik een bijdrage leverde aan de oplossing. Dit gevoel raak ik kwijt. Door ziekte en ouderdom verlies ik de grip op mijn lichaam en geest. Langzaam maar zeker verlies ik daarbij ook mijn taal- en schrijfvermogen. Schrijven is voor mij zoeken naar de best passende woorden en zinnen voor wat ik diep in mezelf weet en voel. Mijn diepste ik beschouwend, weet ik dat ik de grip op de taal zal verliezen maar ook dat het weten en voelen blijft. Het zal zelfs sterker worden wanneer ik er geen grip meer op wil, kan en zal hebben.

Zie ook:
begrijpen
begrip
grip en controle
registreren en regisseren
hechten
van losmaken naar loslaten