Waar komt toch het idee vandaan dat het leven van een mens waard is om te worden geleefd? Wanneer je ziet hoe gemakkelijk terroristen en criminelen mensen vermoorden dan besef je dat niet iedereen dezelfde waarde hecht aan een mensenleven. Dichten we de ander misschien een waarde toe om het recht van leven voor onszelf in een wet te kunnen vastleggen? Of ligt de waarde van een mens in de liefde die we voor elkaar voelen? Maar is onze liefde wel groot genoeg om van iedereen evenveel te kunnen houden? Van al die miljarden mensen? Is dat de reden waarom moordenaars zo gemakkelijk over het leven van anderen beschikken? Beperkt hun liefde zich tot een kleine groep familie en vrienden en zijn alle andere mensen slechts anonieme getallen voor hen? Geldt dit trouwens niet voor iedereen? Is onze liefde getalsmatig begrensd en moeten we de waarde van een mensenleven in iets anders zoeken dan in de liefde? In iets wat de liefde overstijgt? In het gevoel van verbondenheid met alle levensvormen, goed en slecht? Of is er nog iets dat zelfs dit overstijgt?

Zie ook:
ontmenselijking
terreur