dode taal

De taal staat niet stil. Er ontstaan voortdurend nieuwe woorden en gebaren. Niet nieuw in de betekenis van nooit eerder vertoond maar variaties van bestaande uitingsvormen. Een taal is als een steen in de branding van de zee. Ze wordt gepolijst en verandert van vorm totdat ze in een zwart gat verdwijnt. Alle talen worden dode talen zoals het klassieke Grieks en Latijn. Talen die zich niet verder ontwikkelen en zullen verdwijnen. Hoe mooi en intrigerend een taal ook is, het is slechts een tijdelijk middel om uiting te geven aan wat leven en dood overstijgt. Aan dat wat niet in een taal is te vatten, dat hoogstens even met de taal kan worden aangeraakt.

Zie ook:
godentaal
reactie video’s
het leven in woord en beeld
levende stilte