De primaire emoties staan voortdurend klaar om ons uit een gevaarlijke situatie te redden. De staat van paraatheid stijgt zodra we met iets onbekends worden geconfronteerd. Niet iedere onbekende situatie is echter een gevaarlijke situatie. De fysieke spanning wordt in dat geval niet gebruikt. Zij stapelt zich op.

We hebben allerlei manieren om deze spanning kwijt te raken. Zo kunnen we ons fysiek inspannen en ontspannen om haar kwijt te raken. Ook kunnen we de spanning ontkennen door ze te overstemmen met emotionele prikkels, zoals: eten, drinken, lezen, muziek, televisie kijken, bellen, twitteren enz.

Al deze activiteiten confronteren ons met onbekende zaken die op hun beurt ook weer spanningen opwekken waar nieuwe prikkels voor nodig zijn om ze kwijt te raken. Door het grote aanbod van emotionele prikkels belanden we vervolgens in een vicieuze cirkel waar we als verslaafden op zoek zijn naar steeds weer nieuwe prikkels.