Bij gevaar worden de primaire emoties, vechten of vluchten, geactiveerd. Vervolgens gaat je denken aan de slag. Het analyseert de gebeurtenis en vergelijkt deze met eerdere gebeurtenissen. Op basis van deze afweging stuurt het denken de emoties bij. Het gebruikt daarvoor mentale etiketten die het aan vroegere gebeurtenissen toekent, zoals: goed en kwaad, oorzaak en gevolg. Het denken plakt overal etiketten op, zelfs op het geluk. Er is echter geen etiket voor geluk. Geluk kan niet worden vergeleken met iets anders. Geluk heeft geen betekenis of zin. Het heeft alleen het nu.