We vormen steeds meer één grote gemeenschap van mensen die met elkaar zijn verbonden via politiek, economie, gezondheid en cultuur. Dit vergroot het risico dat we individueel overvleugeld raken door het collectief. Dat we onze geestelijke vrijheid verliezen. Ondanks dat dit een reëel risico is, denk ik niet dat als het gebeurt het ook blijvend is. De geschiedenis leert dat wanneer welvaart vanzelfsprekend wordt, de behoefte aan geestelijke vrijheid toeneemt, zie de jaren zestig van de vorige eeuw. Voordat het echter zo ver is zullen velen in geestelijke onvrijheid leven. Gelukkig hoeft dit hun spirituele vrijheid niet in de weg te staan. Deze ervaar je door je open te stellen voor het kleine: een maaltijd, muziek, een glimlach enz.