Er is sinds het einde van de jaren zestig, begin jaren zeventig een stille revolutie aan de gang die begon met het gevoel van onbeperkte vrijheid, liefde en creativiteit in de flower power beweging en eindigde in een strijd voor individuele rechten. Homoseksuelen die het recht opeisten voor het openlijk beleven van hun seksuele identiteit en ‘Dolle Mina’s’ die streden voor het recht op ‘baas in eigen buik’. De strijd verbreedde zich in de afgelopen decennia naar een gender revolutie, een strijd voor een eigen seksuele én culturele identiteit. Deze gender revolutie lijkt op een keerpunt te staan. Ze heeft haar plaats in de westerse wereld veroverd via discussies in de media en via het naar buiten treden van lesbiennes, homo’s, biseksuelen en transgenders in de film- en entertainmentindustrie. Maar net als bij andere culturele revoluties wordt ook nu de keerzijde van het revolutionair succes zichtbaar. De oorspronkelijke activisten voeren strijd over te hanteren woorden en begrippen terwijl conservatieve partijen proberen om met nieuwe wetten hun traditionele waarden en normen veilig te stellen.
Zie ook:
hij en zij
ethisch reveil
het roze schaap
smeltkroes
verlichting 2.0