Ik begrijp best dat je genoegdoening eist voor de schade die je door iemand hebt geleden. Wat ik niet begrijp is de woede en het venijn waarmee dit soms gebeurt. Nu zou je kunnen zeggen dat woede een natuurlijke reactie is maar er is een reden om er niet aan toe te geven. Uit ervaring ken ik de emotionele pijn wanneer iemand je schade berokkent. Ik heb geleerd dat je de verantwoordelijkheid voor deze pijn echter niet bij de ander neer kunt leggen. Door de pijn om te zetten in woede stel je de ander verantwoordelijk voor je pijn. Dit lost de pijn niet op maar laat een vicieuze cirkel ontstaan waarin woede en pijn elkaar in stand houden en versterken. Beter is het om de ander te vergeven. Het gif uit je gevoel te halen. Wat dan overblijft is mededogen. Dit mededogen staat een eventuele financiële vergoeding en juridische maatregelen niet in de weg.
Zie ook:
gerechtigheid
vergeven
ontgiften
Dat vind jij toch ook?
zielig
haatdragend
wraakrecht