Ik worstel met de vraag of geweld in bepaalde situaties gerechtvaardigd is. Ik ben niet een vanzelfsprekend bewonderaar van Gandhi of van christelijke martelaren die zich zonder verzet lieten afslachten in het Colosseum. Ik vind dat je als mens het recht hebt jezelf te verdedigen. Uitgangspunt is geweldloos verzet maar wat doe ik als iemand met geweld reageert? Heb ik dan begrip en mededogen omdat hij zich misschien laat leiden door angsten en trauma’s die te groot voor hem zijn om onder ogen te zien? Zal hij door mijn begrip en mededogen tot inkeer komen en zijn trauma’s alsnog verwerken of zal het een aansporing zijn om gewelddadiger te worden? Hoeveel machthebbers zijn er niet geweest die steeds gewelddadiger werden en hele volken uitmoordden louter en alleen omdat het kon? Waarom zou ik niet proberen hun geweld te stoppen? Dat kan ook op de manier die Krishna in de Bhagavad Gita aangeeft, door onthecht de strijd aan te gaan.
Zie ook:
statement
onthecht handelen
politici op het vinkentouw
strijd
verlichting 2.0
Dit was de vierentwintigste van vijfentwintig geselecteerde columns in de categorie geweld.
- natuurlijk geweld
- het kwaad in ons
- zekerheid en continuïteit
- jongensdroom
- de ultieme kick
- making a serial killer
- de verslavende kick van geweld
- olifanteneffect
- woede en haat
- wraakgevoel
- eerwraak
- de mannen cocktail
- verborgen kracht
- gewoon omdat het kan
- collectief geweld
- sektarisch geweld
- fanatieke doodsdrift
- doodgewoon
- teleurgesteld in de mens
- intieme en hartstochtelijke seks
- genocide
- mechanisch geweld
- zestig jaar later
- gerechtvaardigd geweld
- een mens zijn zin, is een ..