gevoelens die blijven

Terwijl ik bezig ben in de tuin vraag ik me af of mijn spirituele beleving dezelfde is als die van de mensen die hier vroeger leefden. Voor een antwoord op deze vraag zou ik me kunnen verdiepen in oude verhalen. Helaas zijn de meeste verhalen ongeschikt. Te veel generaties hebben er veranderingen in aangebracht en te vaak is de betekenis van woorden en zinnen veranderd. Ik richt mijn aandacht daarom op wat ik zelf voel. Vermoeid van het bukken strek ik mijn rug, kijk naar de takken boven me en geniet van de zon die op de bladeren schijnt en van het ruisen van de wind. Het is dit tijdloos genieten dat me verbindt met de mensen die voor mij leefden.

Zie ook:
boodschap voor toekomstige generaties
bodemloos
onveranderlijk
verhalen
fantasy