Naarmate ik ouder word heb ik steeds vaker het gevoel dat mijn leven een herhaling van zetten is. Dat ik in grote lijnen alles al een keer heb geprobeerd of gedaan. Dat mijn leven uitzichtloos is. Ook nu heb ik dat gevoel. Terwijl ik dit tot me door laat dringen komt het woord vervelen in me op. De betekenis van vervelen is ‘teveel zijn’. Teveel van hetzelfde verveelt, wordt een ondraaglijke last. Het is een thema in veel verhalen en films waar de een zich van de last bevrijdt door op zoek te gaan naar extreme ervaringen zoals moord en een ander wegzakt in een diepe depressie of waanzin. Ik besluit dat ik het niet zo ver wil laten komen. Er komt een andere mogelijkheid in me op. Ik hoef niet op zoek te gaan naar nieuwe ervaringen. Een herhaling van zetten kan, net als bij gebeden en rituelen, een manier zijn om je geest te verlichten. Ik glimlach en ga door met wat ik al vaak heb gedaan.

Zie ook:
vervelen
ik verveel me