Zodra we worden geconfronteerd met de leegte ‘het leeg-zijn, het niet-iets zijn’ proberen we deze te vullen met iets. Afhankelijk van iemands persoonlijkheid bestaat dit iets uit een persoonlijke mix van gedachten, gevoelens en gedrag. Van liefde tot betekenisvolle gedachten en arbeid. De drang om de leegte te vullen is zo groot dat we vergeten dat er nog een andere manier is om ermee om te gaan. De leegte in en onder ogen zien. Er jezelf ontspannen en niet-reactief voor openstellen. Wanneer je dit doet ontdek je dat het niets de tegenpool is van het iets. Zonder deze twee tegenpolen zou de scheppingskracht niet kunnen bestaan, zich niet met de hartslag van het leven kunnen manifesteren in ruimte en tijd. Door te kiezen voor de scheppingskracht verdwijnt de angst die de leegte oproept en vormen zich nieuwe mogelijkheden, nieuwe vergezichten gevormd uit iets en niets.

Zie ook:
levende stilte
het geluk tussen geluk en ongeluk
horror vacui
de cirkel is rond