Je bent zo oud als je jezelf voelt. Ik moet aan deze uitdrukking denken terwijl ik mezelf aan het scheren ben. Ik voel me niet oud. Ik ben nog altijd het kind, de puber, adolescent en volwassene. Toch vertelt het gezicht dat ik in de spiegel zie me nog iets anders. Het vertelt het verhaal over wat komen gaat. Ik sta stil, zie mezelf in de ogen. Verleden en toekomst ontmoeten elkaar. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Ik lach om mezelf, ga verder waar ik mee bezig was.

Zie ook: het mooie van oud zijn