Agressie, onverzettelijkheid en dominantie zijn eigenschappen waar politici zich enkele jaren geleden nog voor schaamden maar waar ze nu openlijk voor uit komen. Het zijn al lang niet meer clowns als Berlusconi en Zuid-Amerikaanse generaals die in de afgelopen decennia hun machismo tentoon spreidden. Zelfs apparatsjiks als Poetin en Xi Jinping stellen tegenwoordig ongegeneerd hun machismo tentoon. Zij verwijzen de democratische grenzen van de macht naar de prullenbak en dwingen het volk tot dienstbaarheid en onderdanigheid. Ook het westen kent machismo leiders met Trump als dominant voorbeeld. Waarom reageren we niet met de hashtag, #stopmachismopolitiek ? Is de invloed van deze politieke leiders intussen zo groot geworden dat we bang voor hen zijn of bewonderen we hun daadkracht? Zijn we in de fase beland van ‘Geen woorden maar daden.’ en  ‘Laat de echte kerels nu opstaan.’ ?

Zie ook: monniken