Ik ben opgegroeid in een tijd waarin mannen en vrouwen gescheiden van elkaar leefden. Niet alleen in de kerk en op school maar ook in het gezin. Vrouwen waren voor mij onbereikbare, romantische en later erotische personen waarin ik geen kwaad zag. Totdat ik ontdekte dat er ook krengen en bitches zijn. Dit leidde ertoe dat ik op zoek ben gegaan naar het wezen van de vrouw. Ik heb deze gevonden in het mannelijke en vrouwelijke binnen mezelf. In het naamloze midden zag ik de kern van het vrouwelijke dat ook het mannelijke is. Hoe mooi dit besef ook is, het is lastig vast te houden omdat het oude beeld dat ik van vrouwen heb nog regelmatig opspeelt. Ik ben daar overigens best blij mee.

Zie ook: grensoverschrijdend gedrag