Ik ben lang een melkmuil gebleven. Mooi woord trouwens ‘melkmuil’ ofwel ‘onvolwassen jongeman’. De term blijkt al vanaf de zestiende eeuw in de Nederlandse taal voor te komen. Meer vind ik er niet over in de naslagwerken. Wat denk ik zelf dat de oorsprong van het woord is? Ik denk dat het spottend is bedoeld, iemand die lang aan de moederborst heeft gelegen. Nu heeft dat laatste in mijn geval waarschijnlijk niet zo lang geduurd door het grote aantal kinderen dat mijn moeder heeft gekregen maar figuurlijk gezien heb ik lang aan de borst van mijn omgeving gelegen. Ik was een volgzame jongen die gedwee zijn leven liet bepalen door school en gezin. Ik heb de druk om me te conformeren in die jaren wel gevoeld maar ben er nooit tegen in opstand gekomen. De gevolgen daarvan merk ik nu. Ik heb moeite met anonieme machten die mij in een bepaalde hoek proberen te drijven. Ze irriteren, frustreren en benauwen me. Gevoelens waarvan ik nu weet dat ik ze in mijn jeugd heb verdrongen.

Zie ook:
wauw
laatbloeier
benauwd