Ik heb ooit in een dorp gewoond waar een biologische boer op de bezwaren van omwonenden over stankoverlast reageerde met: mien stront stink nie. Ik wil zijn uitspraak veralgemeniseren. We slaan niet steil achterover van onze eigen stank op het toilet terwijl we wel misselijk worden van de stank van anderen. We ergeren ons aan het blaffen van de hond van de buren terwijl we zelf het geluid van onze televisie luid door de buurt laten schallen. We ergeren ons aan de standpunten van anderen terwijl we niet kritisch zijn over onze eigen standpunten. Het is dit egocentrische dat de oorzaak is van veel maatschappelijke ellende. Ellende die kan worden bestreden met zelfkritiek en soms met een toiletverfrisser.