Van jongs af aan denken we dat er mensen zijn die een antwoord hebben op al onze vragen. ‘Mijn papa weet alles!’ Zelfs wanneer dit een illusie blijkt te zijn, geloven we dat we antwoorden zullen vinden bij mensen als onze ouders. Seksloze wezens die onberispelijk gedrag vertonen en continu gelukkig lijken te zijn. We zien daardoor niet dat de antwoorden die we zoeken liggen opgesloten in onze eigen dagelijkse activiteiten, gevoelens en gedachten.