De nullijn is de horizontale lijn in een grafiek die het nulpunt aangeeft. Boven de lijn staan de positieve waarden en onder de lijn de negatieve. Het beeld van een nullijn komt in me op terwijl ik aan de mentale effecten van de coronacrisis denk. Boven de nullijn liggen herinneringen aan volle terrassen, theaters en festival terreinen, onder de lijn de beelden van lege terrassen en pleinen. Ik laat de herinneringen en beelden los en besef dat ik op de nullijn sta, daar waar heimwee en realiteit samenkomen in de perfectie van het nu. Er komt een nieuw beeld in me op, de nulmeridiaan. De denkbeeldige lijn op het aardoppervlak die noord en zuid met elkaar verbindt. Of je nu van oost naar west of van west naar oost reist, je komt altijd op de nulmeridiaan uit. Ik glimlach en besef dat alles met elkaar is verbonden in een zelf verklarend geheel.

Zie ook:
cirkel
de slang die in haar eigen staart bijt