onrust

Voordat ik een column schrijf is er vaak iets dat me al enige tijd bezighoudt. Zo ook vandaag. Nog niet gevangen in de taal is het een onrustig gevoel dat door de wereld op de achtergrond van mijn leven wordt geprojecteerd. Politieke onrust en het dagelijks geneuzel waar we ons mee bezig houden. Ik zou het allemaal met grootse gebaren willen uitvegen. Terwijl ik mijn aandacht hierop richt besef ik dat ik nog onrustiger zou worden wanneer ik dit werkelijk zou proberen. Ik dien de onrust in alle rust onder ogen te zien. Ik ben dan misschien wel niet de katalysator van de onrust maar wel de bron ervan.

Zie ook: op zoek naar rust