Hoe vaak ben ik bezig geweest om ellende te voorkomen? Ik stel deze vraag nadat een vloedgolf van ellende me in het achterland van mijn geest heeft gedropt. In een uitzichtloze leegte waar ik me doelloos probeer op te trekken aan het niets. De vraag schudt me wakker. Het besef dringt tot me door dat mijn bestemming niet voor of achter me ligt maar in het nu. Ik stop met te proberen mezelf te ontworstelen aan de leegte. Ik ben zelf de leegte. Mijn geest valt stil. Duisternis omringt me. Dan zie ik hoe het gordijn van de nacht haar geheim niet langer kan verbergen. De zon schijnt. Ik verwelkom haar eerste stralen. Ze verwarmen, koesteren en verlichten me.

Zie ook:
uitputting
aarde water lucht en vuur
pluk de dag
inzicht in de leegte

Zie ook het gratis e-book zoeken vinden loslaten.