Het woord radicalisme is afgeleid van het Latijnse woord radix: wortel. De beste manier om onkruid te verwijderen is door ook de wortel te verwijderen. Wereldwijd woekert het radicalisme onder politieke leiders die oplossingen zeggen te hebben waarmee ze de maatschappij diepgravend willen veranderen. Ze blazen de opvattingen van vroegere radicale leiders als Stalin nieuw leven in: ‘De dood lost alle problemen op; geen mens, geen probleem.’ ‘Ideeën zijn machtiger dan wapens. We willen onze vijanden geen wapens laten hebben, waarom dan wel ideeën?’ Wat ik mezelf afvraag is of we met onze democratie wel een geschikt antwoord hebben op dit radicalisme. Hoe radicaal moeten we zelf worden om een democratisch tegengeluid geloofwaardig te maken? Zullen we hierin slagen of zullen we het onderspit delven doordat we verdrinken in democratische debatten?

Zie ook:
de kans dat je radicaliseert
rechts-extremisten